Ομιλία του Αντιπροέδρου του ΣΕΒ κ. Κωνσταντίνου Μπίτσιου στην Ελληνική Ενωση Αλουμινίου, 21/6/2018

Κυρίες και κύριοι,

Εκ μέρους του Προέδρου και του Διοικητικού Συμβουλίου του ΣΕΒ,  σας ευχαριστώ για την πρόσκληση να απευθύνω χαιρετισμό στο Διεθνές Φόρουμ για το Αλουμίνιο. Ο κλάδος του αλουμινίου έχει μακρά και πλούσια ιστορία. Τον δέκατο ένατο αιώνα, το αλουμίνιο ήταν πιο πολύτιμο από το χρυσό.

Για την Ελλάδα, έχει στρατηγική σημασία για το παρόν αλλά και για το μέλλον της ελληνικής οικονομίας. Είναι ένας κλάδος που αποτελεί πυλώνα της εξωστρέφειας της ελληνικής οικονομίας, συμβάλει στο 5.5% του συνόλου των ελληνικών εξαγωγών.Ο εξορυκτικός κλάδος προσφέρει σημαντικές ευκαιρίες για την ανάκαμψη της «Ελλάδας που παράγει» και της οικονομίας συνολικά, οι οποίες δεν έχουν αξιολογηθεί μέχρι σήμερα επαρκώς. Πρόκειται για έναν κλάδο που μπορεί να αξιοποιήσει, άμεσα, τον πλούτο που βρίσκεται στην ελληνική γη και να συνεισφέρει στην ανάπτυξη, ειδικά της περιφέρειας. Τα στοιχεία αυτά, τα γνωρίζετε καλύτερα από εμένα. Είναι, όμως, σημαντικό να τα λέμε και να τα προβάλλουμε. Γιατί, κάπου έχουμε χάσει τις έννοιες άρα και την ουσία. Για το τι συνιστά παραγωγή και ποιος παράγει για να μειωθούν οι εισαγωγές και να αυξηθούν οι εξαγωγές. Για το ποιος απορροφά τους εργαζόμενους που έχουν υψηλές δεξιότητες και εξειδικεύσεις. Για το ποιος δημιουργεί καλά αμειβόμενες θέσεις εργασίας. Για το ποιος μπορεί να φέρει σταθερή ανάπτυξη και να συμβάλει στη μείωση της ανεργίας. Τα σύνορα δεν δημιουργούν πλέον ανταγωνιστικό πλεονέκτημα. Δεν υπάρχουν πλέον ούτε μικρές ούτε μεγάλες αγορές. Υπάρχει μια μεγάλη διεθνής αγορά. Πρέπει συνεπώς, να κατανοήσουμε, ότι η ελληνική επιχείρηση κινείται σε ένα διεθνές περιβάλλον και κατά βάση, η ελληνική επιχείρηση ανταγωνίζεται τις ξένες επιχειρήσεις.Αυτό, σημαίνει, ότι οι διεθνείς εξελίξεις επηρεάζουν, άμεσα, την ελληνική επιχειρηματικότητα. Το αποτέλεσμα των εκλογών στην Ιταλία, επιβεβαιώνει πως το κύμα της αντισυστημικής ψήφου δεν έχει εκτονωθεί.

Ο Ερντογάν δημιουργεί συνθήκες αντιπαράθεσης και στην περιοχή μας αλλά και ευρύτερα. Αυτό δημιουργεί και ευκαιρίες. Ο ρόλος της Ελλάδας αναβαθμίζεται ποιοτικά. Η δια της διολισθήσεως απομάκρυνση της Τουρκίας από τη Δύση, μετατρέπει γεωπολιτικά την Ελλάδα σε ακροτελεύτιο κρίκο της δυτικής αλυσίδας προς ανατολάς.Ο διεθνής εμπορικός πόλεμος που έχει ξεσπάσει βλάπτει τις προοπτικές της διεθνούς οικονομίας. Μέσα λοιπόν σε αυτό το διεθνές πλαίσιο, θα κινηθεί η ελληνική επιχειρηματικότητα.  Και αυτό μας φέρνει στο εθνικό επίπεδο. Με την ολοκλήρωση του προγράμματος προσαρμογής, τον προσεχή Αύγουστο, μπαίνουμε σε μια νέα εποχή. Η εξέλιξη αυτή είναι θετική, αλλά δεν είναι από μόνη της και ικανή συνθήκη για να μετατραπεί η Ελλάδα σε κανονική χώρα.

Πρέπει να πετύχουμε πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ κάθε χρόνο μέχρι και το 2022 και πάνω από, αλλά κοντά σε, 2% του ΑΕΠ κάθε χρόνο, μέχρι το 2060. Τα πλεονάσματα αυτά, επιτυγχάνονται με την υπερφορολόγηση, τη μείωση των δημοσίων επενδύσεων και την καθυστέρηση εξόφλησης ληξιπρόθεσμων οφειλών του δημοσίου σε επιχειρήσεις και ιδιώτες. Είναι πόροι που αφαιρούνται από την πραγματική οικονομία.  Είναι δέσμευση που δυσχεραίνει την ανάπτυξη. Η επίτευξη αυτών των υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων, καθιστά ακόμα πιο επιτακτική την ανάγκη η χώρα να μπει σε δυναμική και σταθερή αναπτυξιακή τροχιά. Όταν το 2015,  θεσμοθετήθηκε το Φόρουμ Βιομηχανίας, ο ΣΕΒ χαιρέτισε την πρωτοβουλία συμμετέχοντας, ενεργά, με θέσεις και προτάσεις.

Από κοινού με όλους τους βιομηχανικούς συνδέσμους της χώρας και άλλους φορείς, καταθέσαμε προτάσεις, για όλα τα θέματα που απασχολούν τη βιομηχανία. Τα κείμενα του Φόρουμ κατατέθηκαν στο ΚΥΣΟΙΠ πριν από δυο και πλέον χρόνια, τον Απρίλιο του 2016. Έκτοτε, οι προτάσεις αυτές παραμένουν, σε μεγάλο βαθμό, αναξιοποίητες.

Κυρίες και κύριοι,

Ο ΣΕΒ έχει διοργανώσει τέσσερα συνέδρια τον τελευταίο χρόνο: Για τον ψηφιακό μετασχηματισμό των επιχειρήσεων, για  το μέλλον της εργασίας, για τις Μεσαίες και Μικρές Επιχειρήσεις και για την εργαλειοθήκη επενδύσεων. Υποστηρίζουμε, ότι η ανάκαμψη περνά  μέσα από τη βιομηχανία και η βιομηχανία απαιτεί επενδύσεις. Ποιες, όμως, είναι οι προκλήσεις; Κατ’ αρχήν, έχουμε μια ποσοτική πρόκληση: πρέπει να καλύψουμε ένα επενδυτικό κενό 100 δισεκατομμυρίων ευρώ. Οι επενδύσεις από 60 δις το 2007 μειώθηκαν σε 22 δις το 2017.

Ο στόχος που θέτει ο ΣΕΒ, είναι να πιάσουμε το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Αυτό σημαίνει μια ετήσια αύξηση των επενδύσεων κατά 15%  ώστε σε τέσσερα με πέντε χρόνια να κλείσουμε το κενό και να φθάσουμε στα 45 δις που αντιστοιχεί στο 20% του ΑΕΠ δηλαδή στον  ευρωπαϊκό μέσο όρο. Έχουμε, όμως, και μια δεύτερη πρόκληση, ποιοτική:

Οι επενδύσεις, πρέπει να στρέφονται προς τους παραγωγικούς κλάδους της οικονομίας και ειδικότερα προς τη βιομηχανία. Στόχος μας να πετύχουμε 12% μερίδιο της βιομηχανίας στο ΑΕΠ έως το 2020 και 15% μεσοπρόθεσμα. Να πιάσουμε δηλαδή, το μέσο όρο της Ευρώπης, το 15%.

Η σύγκλιση αυτή, μπορεί να δημιουργήσει σταδιακά, άμεσα και έμμεσα, 550000 νέες, καλές και σταθερές θέσεις εργασίας. Η τρίτη πρόκληση, είναι προφανής αλλά καίρια: η δημιουργία ενός φιλικού επενδυτικού περιβάλλοντος. Στο συνέδριο του ΣΕΒ για τις επενδύσεις αναδείχθηκαν 35 θέματα που βελτιώνουν το κλίμα, με κύρια έμφαση στη βιομηχανία.

Κυρίες και κύριοι,

Η εξέλιξη των διαθέσιμων τεχνολογιών και η κυκλική οικονομία, προσφέρουν σημαντικές ευκαιρίες.

Με το αλουμίνιο, η Ελλάδα αξιοποίησε, με επιτυχία, ένα συγκριτικό της πλεονέκτημα.

Η εγγύτητα των κοιτασμάτων βωξίτη με την ακτογραμμή μετασχηματίστηκε σε ανταγωνιστικό πλεονέκτημα μέσω της αδειοδότησης, όλων των απαιτούμενων υποδομών, όπως οι επιλιμένιες εγκαταστάσεις.

Αξιοποιώντας τα πλεονεκτήματα αυτά, η Ελλάδα έχει καταφέρει να έχει τη μόνη πλήρως καθετοποιημένη μονάδα παραγωγής στον κόσμο σε όλο τα φάσμα παραγωγής, από τον βωξίτη έως το αλουμίνιο. Στον ΣΕΒ υποστηρίζουμε ότι η έξοδος από την κρίση συνδέεται άμεσα με την αξιοποίηση των πολλών και αναξιοποίητων  αναπτυξιακών δυνατοτήτων της χώρας.

Η αξιοποίηση των ορυκτών πρώτων υλών,  μπορεί να αποτελέσει ατμομηχανή της ανάκαμψης της «Ελλάδας που παράγει», προσελκύοντας επενδύσεις που θα δημιουργήσουν άμεσες και έμμεσες θέσεις εργασίας υψηλής τεχνογνωσίας και διαρκούς περαιτέρω κατάρτισης.

Για επιτευχθεί ο στόχος αυτός, απαιτείται η εκπόνηση συνολικής πολιτικής που θα καθορίζει ένα λειτουργικό θεσμικό πλαίσιο και μια ολοκληρωμένη προσέγγιση για τη βιώσιμη ανάπτυξη.

Η πολιτική αυτή θα πρέπει:

• να θέσει το πλαίσιο και τις προτεραιότητες στην εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου,
• να εντάξει την εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου στο συνολικό χωροταξικό σχεδιασμό και τον σχεδιασμό των υποδομών,
• να εξασφαλίσει τον εντοπισμό περαιτέρω αξιόλογων κοιτασμάτων και την αξιοποίησή τους,
• να αξιοποιεί κάθε τεχνολογική εξέλιξη,
• να διαμορφώσει ένα σύγχρονο πλαίσιο αδειοδότησης,
• να προχωρήσει στη βελτίωση Λατομικού Νόμου και τον εκσυγχρονισμό του Μεταλλευτικού Κώδικα και
• να εξασφαλίσει επάρκεια πόρων και οργανωτικών υποδομών στις αρμόδιες διοικητικές υπηρεσίες μέσω και της αξιοποίησης κατάλληλα εκπαιδευμένων εξωτερικών αξιολογητών, καθώς η διασφάλιση της νομιμότητας είναι κρίσιμη προϋπόθεση βιώσιμης ανάπτυξης.

Κυρίες και κύριοι,

Οι επιχειρήσεις σας συνθέτουν ένα σύνθετο οικοσύστημα με προεκτάσεις σε σχεδόν ολόκληρο το παραγωγικό φάσμα.

Η βιομηχανία αλουμινίου αποτελεί το  παράδειγμα πως η Ελλάδα όχι μόνο παράγει, αλλά παράγει ποιοτικά και ανταγωνιστικά.

Σας συγχαίρω και σας εύχομαι καλή επιτυχία στις εργασίες του Φόρουμ.