Αθλητές της Παραγωγής – Άρθρο κ. Χρήστου Α. Ιωάννου, Διευθυντή Τομέα Απασχόλησης και Αγοράς Εργασίας ΣΕΒ, στο Βήμα της Κυριακής, 11/10/2020
Πλήθος ελληνικών επιχειρήσεων, εξωστρεφών, παραγωγικών και εξαγωγικών, νεοφυών, καινοτομίας και ελληνικών πολυεθνικών, αντιμετωπίζουν καθημερινά, και διαρκώς, ένα ισχυρό εμπόδιο στην δυνατότητα ανάπτυξής τους.
Αυτές οι επιχειρήσεις, που είναι η ατμομηχανή του αναγκαίου εγχωρίου παραγωγικού μετασχηματισμού της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας, δυσκολεύονται να προσελκύσουν, αλλά και να διακρατήσουν, έμπειρα ή νέα εξειδικευμένα στελέχη.
Με άλλα λόγια δυσκολεύονται να διατηρήσουν και να αυξήσουν το ανθρώπινο κεφάλαιό τους, το οποίο είναι απαραίτητο για να υλοποιήσουν, και να καταστήσουν αποδοτικά, τα επενδυτικά τους σχέδια, να εισαγάγουν καινοτομίες, να βελτιώσουν τα προϊόντα τους και να δημιουργήσουν νέα, να ενισχύσουν την θέση τους στις διεθνείς αγορές και στις διεθνείς αλυσίδες παραγωγής αξίας.
Αιτία είναι η υψηλή φορολόγηση αυτής της ειδικευμένης και παραγωγικής εργασίας που λειτουργεί ως αντικίνητρο. Υψηλή φορολόγηση που προκύπτει από τον συνδυασμό έκτακτης εισφοράς, υψηλών φορολογικών συντελεστών εισοδήματος από εργασία, και από υψηλές ασφαλιστικές εισφορές.
Αν προστεθεί και η αυξανόμενη φορολογία, συν η υπαγωγή σε ασφαλιστικές εισφορές των πριμ παραγωγικότητας, επίτευξης στόχων κλπ, που οι επιχειρήσεις επιθυμούν να χρησιμοποιούν για την ανταμοιβή των στελεχών τους, ο μηχανισμός απώθησης τίθεται σε πλήρη λειτουργία.
Η κατάργηση της εισφοράς αλληλεγγύης για τους μισθωτούς του ιδιωτικού τομέα, καταρχάς για το 2021, είναι μια πολύ θετική εξαγγελία που έρχεται να μετριάσει αυτόν τον μηχανισμό των αντικινήτρων.
Η μείωση των ασφαλιστικών εισφορών, είναι επίσης αναγκαία για την στήριξή της απασχόλησης, με διατήρηση θέσεων εργασίας, και διευκόλυνση δημιουργίας νέων, αλλά και για την αύξηση του διαθέσιμου εισοδήματος των μισθωτών του ιδιωτικού τομέα.
Όμως δεν θα έχει επίδραση στην κατηγορία στελεχών και ειδικευμένης παραγωγικής εργασίας στην οποία αναφερόμαστε. Καθώς το μέρος του εισοδήματος που θα «απελευθερωθεί» από την μειωμένη παρακράτηση εισφορών (από 15,33% σε 14.12%) θα υπαχθεί σε πολύ υψηλότερους φορολογικούς συντελεστές.
Ας τους θυμηθούμε: 22% για ετήσιο εισόδημα μεταξύ €10.001 και €20.000, 28% για ετήσιο εισόδημα μεταξύ €20.001 και €30.000, 36% για ετήσιο εισόδημα μεταξύ €30.001 και €40.000, και 44% για ετήσιο εισόδημα ανώτερο των €40.001.
Η δυσκολία προσέλκυσης και διακράτησης οφείλεται στο ότι, ακόμη και μέσα στην κρίση, υπάρχουν ανταγωνιστικές εναλλακτικές. Γιατί αυτή η αγορά εργασίας είναι σχεδόν ενιαία, ανοικτή και ανταγωνιστική, τουλάχιστον στην Ευρώπη, αλλά και πέρα από αυτήν.
Είναι κάτι ανάλογο με την αγορά των αμειβόμενων αθλητών. Για την οποία το Υπουργείο Οικονομικών φρόντισε πέρυσι τον Δεκέμβριο να ορίσει το 22% ως ανώτατο φορολογικό συντελεστή για το εισόδημά τους που υπερβαίνει τις €40.000 και με εξάντληση της φορολογικής υποχρέωσης (Άρθρο 76 N. 4646/ 2019).
Μήπως να ορίσουμε και τα στελέχη ως αθλητές της παραγωγής, της καινοτομίας και της τεχνολογίας, και να τα υπαγάγουμε σε ισότιμη φορολογική μεταχείριση;
Υπάρχει αμφιβολία ότι η επένδυση στα στελέχη της τεχνολογίας, της καινοτομίας, των επενδύσεων, της παραγωγής, είναι για την χώρα αποδοτικότερη της επένδυσης στα στελέχη της Superleague και της Superleague 2;
Μία αποτελεσματική θέση εμπείρου ή νέου εξειδικευμένου στελέχους υποστηρίζει πολλαπλάσιο αριθμό θέσεων εργασίας, και η αύξηση του πληθυσμού τους μπορεί να έχει εκθετικά θετικά οικονομικά αποτελέσματα.
Γι αυτό μένει να εξετασθεί η ριζική μεταρρύθμιση της φορολογίας της παραγωγικής και ειδικευμένης εργασίας και η ίση φορολογική μεταχείριση ποδιών και μυαλών. Η ανάκαμψη θέλει τομές, προστιθέμενης αξίας και καινοτομίας για παραγωγικό μετασχηματισμό.