ΕΓΣΣΕ 2018: δημιουργοί του μέλλοντος ή νοσταλγοί του (χρεωκοπημένου) παρελθόντος;
Χρήστος Α. Ιωάννου
Διευθυντής Απασχόλησης και Αγοράς Εργασίας, ΣΕΒ
Στις 28 Μαρτίου 2018 υπογράψαμε την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας του 2018 με το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον της εργασίας και της παραγωγής και σεβασμό στο θεσμικό μας ρόλο.
Οι συζητήσεις για αυτήν δεν περιορίστηκαν στην ανανέωση υφιστάμενων ρυθμίσεων ούτε αρκέστηκαν στην αναζήτηση επανακαθορισμού του κατώτατου μισθού, όπως στο παρελθόν πριν την κρίση.
Η οικονομία χρειάζεται, κατά την «μετα-μνημονιακή» περίοδο, πολιτική μεταρρυθμίσεων για την απασχόληση, την αγορά εργασίας και τις εργασιακές σχέσεις, εγχώριου σχεδιασμού και, κυρίως, ιδιοκτησίας.
Πρέπει να προχωρήσουμε σε ριζικές μεταρρυθμίσεις για να μην εγκλωβιστεί η Ελλάδα στις χώρες περιορισμένης παραγωγικής βάσης, χαμηλών ειδικοτήτων και χαμηλών μισθών για να αποκτήσει η ελληνική οικονομία ανορθωτική πορεία.
Έχει σημασία η ύπαρξη σαφούς προσανατολισμού, με προτεραιότητα στη διεθνή ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας και την παραγωγή διεθνώς εμπορευσίμων προϊόντων και υπηρεσιών. Με δύο λόγια, να δώσουμε προτεραιότητα στην παραγωγή για να μπορούμε να είμαστε αποτελεσματικοί και στην αναδιανομή.
Αυτό χρειάζεται και το κατάλληλο πλαίσιο κοινωνικού διαλόγου και ανάλογους όρους λειτουργίας της αγοράς εργασίας και ρύθμισης των εργασιακών σχέσεων.
Ο ΣΕΒ θεωρεί ότι οι κοινωνικοί εταίροι πρέπει να στοχεύουν με ενεργητικό τρόπο στην επίτευξη των προϋποθέσεων για την αύξηση βιώσιμων θέσεων εργασίας και για τη βελτίωση των εισοδημάτων.
Η ΕΓΣΣΕ του 2018 είναι μια ευκαιρία να κινηθούμε προς αυτήν την κατεύθυνση, για την ενεργοποίηση και ενίσχυση του Κοινωνικού Διαλόγου με ζητήματα αιχμής και προτεραιότητας για τα επόμενα χρόνια.
Ο τρόπος, όπως δείχνει και η διεθνής εμπειρία – και κυρίως η ευρωπαϊκή- κοινωνιών και οικονομιών που γνώρισαν μεγάλες κρίσεις, είναι ο κοινωνικός διάλογος, διμερής και τριμερής, ο οποίος σε όλες τις χώρες που ευημερούν και προοδεύουν καλλιεργεί το έδαφος για τις αναγκαίες συναινέσεις. Αυτό είναι το στοίχημα και για τη χώρα μας από τον Αύγουστο του 2018.
Ήδη με επιστολή μας οι συμβαλλόμενοι στην ΕΓΣΣΕ ζητήσαμε από την Υπουργό Εργασίας την ουσιαστική ενεργοποίηση του Συμβουλίου Τριμερούς Διαβούλευσης, όπως προβλέπεται στη Διεθνή Σύμβαση Εργασίας 144, για την ενίσχυση του τριμερούς Κοινωνικού Διαλόγου.
Στο πλαίσιο αυτό, οι κοινωνικοί εταίροι συμφωνήσαμε να ασχοληθούμε ενεργά με τα προβλήματα του κόσμου της παραγωγής και της εργασίας, όπως είναι η διάσωση και η αύξηση των θέσεων εργασίας και βεβαίως το ασφαλιστικό.
Το πρώτο αφορά πιλοτική δράση των κοινωνικών εταίρων για την διάσωση θέσεων εργασίας και την επανεκκίνηση επιχειρήσεων με «κόκκινα δάνεια».
Το δεύτερο ανοίγει τη συζήτηση για ένα πιο δίκαιο ασφαλιστικό σύστημα, καθώς συνδέεται άμεσα με τον εξορθολογισμό του υψηλού και μη ανταποδοτικού μη μισθολογικού κόστους, με στόχο τη σύσταση ενός Ταμείου Επαγγελματικής Ασφάλισης.
Συμφωνήσαμε επίσης συνεργασία σε κοινά έργα και δράσεις που αφορούν στο μέλλον της εργασίας, την επαγγελματική κατάρτιση και την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής.
Η πρόοδος του δομημένου διαλόγου με ουσιαστικές συναινέσεις, μπορεί να συμβάλλει, σε συνδυασμό με την επιδιωκόμενη μακροοικονομική σταθερότητα στην χώρα και την συνεχή ενίσχυση των ιδιωτικών επενδύσεων, καθοριστικά στη βελτίωση της παραγωγικότητας της Ελληνικής αγοράς εργασίας. Για να ανοίξει το δρόμο στην βιώσιμη αύξηση της απασχόλησης και τις διατηρήσιμες αυξήσεις μισθών στον ιδιωτικό τομέα.
Γι’ αυτό έχει σημασία για τη χώρα μας η αναβίωση του κοινωνικού διαλόγου σε νέες πιο υγιείς βάσεις με θέματα που αφορούν το μέλλον της εργασίας αντί για το παρελθόν.