Η επανάσταση του outsourcing, άρθρο του κ. Χρήστου Α. Ιωάννου, Διευθυντή Τομέα Απασχόλησης και Αγοράς Εργασίας ΣΕΒ, στo Βήμα της Κυριακής, 27/10/2019

Αν είχαμε κατά νου, ως κοινωνία και ως οικονομία, την παραγωγή εμπορεύσιμων και τις παραγωγικές  θέσεις  εργασίας, θα είχαμε αξιοποιήσει την «επανάσταση του outsourcing» που ξεκίνησε τρεις δεκαετίες πριν, και δεν θα είχαμε οδηγηθεί στην βαθιά χρεοκοπία και την δεκαετή κρίση.  Από τότε ήταν, ήδη, γνωστό ότι η μέση βιομηχανία διεθνώς αναθέτει εργασίες έως και το 70-80% του τελικού προϊόντος.

 Όχι μόνον ή κυρίως για εξοικονόμηση κόστους, αλλά ως στρατηγική συμμετοχής στην έκτοτε αναπτυσσομένη διεθνή οικονομία, στον διεθνή καταμερισμό της παραγωγής και της εργασίας. Η ανάθεση μπορούσε να αυξήσει την παραγωγικότητα και την ανταγωνιστικότητα από 10 έως και 100 φορές. Έτσι φθάσαμε στις σύγχρονες διεθνείς αλυσίδες παραγωγής αξίας. Μεταξύ 60% και 80% του παγκόσμιου εμπορίου αφορά συναλλαγές εντός διεθνών δικτύων παραγωγής. Το 25% των νέων θέσεων εργασίας που δημιουργούνται διεθνώς είναι σε παγκόσμιες αλυσίδες αξίας.

Η αναζωογόνηση της ελληνικής βιομηχανίας, η στροφή στην παραγωγική συγκρότηση της κοινωνίας, δεν σημαίνει ότι πρέπει οπωσδήποτε να αποκτήσουμε παραγωγή αυτοκινήτων ή αεροπλάνων ως τελικά προϊόντα. Σημαίνει να συμμετέχουμε, και να αναβαθμίζουμε την θέση μας στις υφιστάμενες και στις ταχύτατα εξελισσόμενες παγκόσμιες αλυσίδες παραγωγής αξίας, τουλάχιστον τις ευρωπαϊκές. Εντασσόμενοι με  προϊόντα και υπηρεσίες  μέσης και υψηλής προστιθέμενης αξίας. Αξιοποιώντας τις σημαντικές ευκαιρίες ακόμη και για μεσαίες ελληνικές επιχειρήσεις.

Το παραγωγικό πρόβλημα της Ελλάδας (και η έλλειψη πολλών και καλών θέσεων εργασίας, και το brain drain) συνδέεται και με τις ισχνές αλυσίδες παραγωγής αξίας κατά τόπους, ακόμη περισσότερο δε με την ισχνή συμμετοχή της σε διεθνείς αλυσίδες παραγωγής αξίας.  Η Ελλάδα, παρά τα γεωοικονομικά πλεονεκτήματα, δεν αξιοποιεί  επαρκώς τις ευκαιρίες που παρουσιάζονται από τη διεθνοποίηση των συστημάτων παραγωγής.

Οι διεθνείς αλυσίδες παραγωγής αξίας  για μια μικρή ανοικτή οικονομία,  όπως η Ελληνική,  είναι  μια  αστείρευτη πηγή ζήτησης και μια αστείρευτη πηγή  νέων θέσεων εργασίας. Για να φτάσουμε όμως στην πηγή ο τρόπος δεν είναι άλλος από τις σύγχρονες επιχειρήσεις με το κατάλληλο ανθρώπινο κεφάλαιο.  Έχουμε  από αυτές, αλλά χρειαζόμαστε και πολύ περισσότερες  και με πολύ μεγαλύτερη συμμετοχή στις διεθνείς αλυσίδες αξίας.

Σύμφωνα με έρευνα του ΣΕΒ σε 831 επιχειρήσεις του παραγωγικού τομέα των εμπορευσίμων, το 56,7% των επιχειρήσεων αξιοποιεί το outsourcing. Οι επιχειρήσεις αυτές απασχολούν περισσότερους εργαζόμενους, σκοπεύουν να τους αυξήσουν σε μεγαλύτερο βαθμό από τις άλλες επιχειρήσεις, επενδύουν περισσότερο στον ανθρώπινο παράγοντα, και εφαρμόζουν εκτενέστερα τα σύγχρονα συστήματα και τις πρακτικές διοίκησης ανθρώπινου δυναμικού. Παράλληλα, διαθέτουν μεγαλύτερη καινοτομική ικανότητα και ανταποκρίνονται ταχύτερα στις προκλήσεις της 4ης Βιομηχανικής επανάστασης.  Τα αναλύουμε αυτά σε πρόσφατη Ειδική Έκθεση με τίτλο: «Outsourcing – ευκαιρία για εξωστρέφεια, αύξηση παραγωγικότητας και δημιουργία νέων θέσεων εργασίας» η οποία είναι διαθέσιμη στο διαδίκτυο.