«Η ικανότητα είναι θέμα ιδιοσυγκρασίας και όχι φύλου – Ναι στη διαφορετικότητα, Ναι στη μοναδικότητα!»

Άρθρο της Ιουλίας Τσέτη – φαρμακοποιού MSc, CEO ΟΦΕΤ, μέλος ΔΣ ΣΕΒ, πρόεδρος του Α’ ΔΣ του Global Compact Network Hellas, Απρίλιος 2021

Θα μπορούσε να σκεφθεί εύλογα κάποιος, γιατί αποκαλύφθηκαν τώρα, στη διάρκεια της πιο σοβαρής υγειονομικής κρίσης τα φαινόμενα τύπου #metoo; Γιατί ύψωσαν τώρα την φωνή τους άνδρες και γυναίκες που είτε έχουν κακοποιηθεί, είτε έχουν βιώσει διακρίσεις και στερεότυπα και η διαφορετικότητά τους- είτε φυλετική, είτε ηλικιακή, είτε θρησκευτική- δεν έχει γίνει αποδεκτή;

Γιατί τώρα, δεν έχουν τίποτα να χάσουν, θα μπορούσε να είναι μία ψύχραιμη απάντηση…

Καθώς την τελευταία χρονιά, ο πλανήτης ολόκληρος κινείται στους ρυθμούς της πανδημίας, η οποία επηρέασε και συνεχίζει να επιδρά καταλυτικά στην οικονομία, στην κοινωνία, στην αγορά εργασίας και φυσικά σε όλες μας τις κοινωνικές συμπεριφορές, η μόνη σταθερά που φαίνεται να υπάρχει είναι η αλλαγή. Μία αλλαγή, η οποία επιβάλλει να δεχθούμε τη διαφορετικότητα και να μάθουμε από αυτήν.

Η διαφορετικότητα και η αποδοχή της χωρίς φόβο και στερεότυπα, είναι το βασικό συστατικό της επιτυχίας σε κάθε τομέα της ζωής μας, της πολιτικής, της κοινωνίας, του εργασιακού βίου, του σύγχρονου επιχειρείν, αλλά και της βιώσιμης ανάπτυξης. Εάν θέλουμε να μιλάμε για εξάλειψη των ανισοτήτων και των αποκλεισμών, για δημιουργία ίσων ευκαιριών, για αλλαγή κουλτούρας, για οικοδόμηση ενός περιβάλλοντος με ίσα δικαιώματα, για διαμόρφωση του κατάλληλου πλαισίου το οποίο θα ενισχύει τα ταλέντα και θα επιβραβεύει τις ηγετικές ικανότητες από όπου και εάν προέρχονται, τότε επιβάλλεται όχι μόνο να αποδεχθούμε τη διαφορετικότητα αλλά και να την αγκαλιάσουμε με επιμονή.

Άλλωστε σε έναν κόσμο με διαρκείς προκλήσεις και αλλαγές, όπως αυτόν που ζούμε, η διαφορετικότητα και η συμπερίληψη – diversity & inclusion- μπορούν να αποτελέσουν μία ξεκάθαρη πυξίδα σε ένα νέο ταξίδι γνώσης, αυτογνωσίας, εξέλιξης και συνεργασιών.

Πάρτε για παράδειγμα μία βιομηχανία, που παράγει διαφορετικά προϊόντα, τα οποία υπηρετούν ξεχωριστές ανάγκες. Διαφορετικά ναι, το ίδιο ποιοτικά όμως όλα τους, τα οποία φέρουν την αξιακή «σφραγίδα» και φήμη της εταιρείας που τα παράγει και τα διαθέτει στους καταναλωτές.

Και ερχόμαστε τώρα, στο θέμα της διαφορετικότητας σε μία εταιρεία και σε ένα Διοικητικό Συμβούλιο. Και εδώ, πιστεύω ότι το κλειδί της διαφορετικότητας και η ποικιλομορφία των απόψεων έχει να μας διδάξει πολλά, αρκεί οι απόψεις αυτές, να βρίσκονται στην κατεύθυνση της διαρκούς ανάπτυξης της εταιρείας.

Αυτό που θα έπρεπε να μας απασχολήσει, στην περίπτωση αυτή, δεν είναι η διαφορετικότητα των απόψεων, αλλά το γεγονός, ότι διεθνώς, μόλις το 7,5% των προέδρων των ΔΣ και το 7,7% των διευθυντικών στελεχών, είναι γυναίκες.

Επίσης, παρά τις ιδιαίτερες συνθήκες που έχει δημιουργήσει η πανδημία σε όλο τον πλανήτη και στις οικονομίες ακόμη και των πιο εύρωστων χωρών, τα τελευταία στοιχεία της έρευνας “Women in Business” για την Ελλάδα είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικά.

Ειδικότερα, το ποσοστό γυναικών που βρίσκονται σε ανώτερες διοικητικές θέσεις κατέγραψε αύξηση κατά 9 ποσοστιαίες μονάδες το 2020, στο 33% έναντι 24% το 2019. Μάλιστα, η χώρα μας βρίσκεται πλέον για πρώτη φορά, πάνω από τον παγκόσμιο μέσο όρο, ο οποίος το 2020 διαμορφώθηκε στο 31%.

Την ίδια στιγμή, το ποσοστό των επιχειρήσεων που δεν απασχολούν καμία γυναίκα σε ανώτερη διοικητική θέση υποχώρησε στο 13% έναντι 24% το προηγούμενο έτος. Εντούτοις, προβληματίζει το γεγονός ότι ενώ το ποσοστό των επιχειρήσεων στην Ελλάδα που δεν προβαίνει σε ενέργειες για τη βελτίωση των ίσων ευκαιριών των δύο φύλων στις ανώτερες διοικητικές θέσεις υποχώρησε στο 53% το 2020 έναντι 62% το 2019, παραμένει γενικότερα αρκετά υψηλότερο σε σχέση με τον παγκόσμιο μέσο όρο (18%).

Σε κάθε περίπτωση, είναι ενθαρρυντικό το γεγονός, ότι στην Ελλάδα το ποσοστό των γυναικών που βρίσκονται σε ανώτερες διοικητικές θέσεις βρίσκεται πλέον για πρώτη φορά, πάνω από τον παγκόσμιο μέσο όρο.

Ας κρατήσουμε κάτι ακόμη που πρέπει να μας προβληματίσει, αναφορικά με τις Γυναίκες – Πολιτικούς που ηγούνται των κρατών παγκοσμίως: σήμερα σε όλο τον κόσμο, υπάρχουν γυναίκες αρχηγοί κρατών μόλις σε 21 χώρες, ενώ 119 χώρες, δεν είχαν ουδέποτε γυναίκα ηγέτη…

Η ισότητα των φύλων, οι ίσες ευκαιρίες, η αποδοχή της διαφορετικότητας αλλά και η εξάλειψη των ανισοτήτων, δεν αποτελούν μόνο θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά αναγκαία βάση και πυξίδα, για έναν ειρηνικό, ευημερεύοντα και βιώσιμο κόσμο. Για έναν πραγματικά ενεργό κόσμο ισότητας, έχουμε αρκετό δρόμο μπροστά μας. Θα τα καταφέρουμε όμως!