Μας αξίζει μία ισχυρή νέα Ελλάδα: Με υπευθυνότητα, έμφαση στην έρευνα, στην καινοτομία, στην εξωστρέφεια & στο Ηθικό επιχειρείν
Άρθρο κας Ιουλίας Τσέτη, στα Νέα, 30/12/2021
Η Ιουλία Τσέτη, είναι φαρμακοποιός MSc, πρόεδρος και CEO του Ομίλου Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Τσέτη, πρόεδρος του UN Global Compact Network Hellas και μέλος ΔΣ του ΣΕΒ, υπεύθυνη για τη Διαφορετικότητα, την Συμπερίληψη και την Ισότητα
Οικοδομώντας με στοχοπροσήλωση, επιμονή και αισιοδοξία τη μετά COVID εποχή, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας μερικές σκέψεις μου.
Εάν η σοβαρή παγκόσμια κρίση δημόσιας υγείας μας βρήκε απροετοίμαστους, η post Covid day, επιβάλλει έναν καλά μελετημένο σχεδιασμό, τόσο για την οικονομία, όσο και για την ελληνική κοινωνία.
Δεν επιτρέπονται λάθη και αστοχίες, ειδικά μετά από μία σειρά προκλήσεων που έχουμε βιώσει και που θα συνεχίσουν να μας απασχολούν και τα επόμενα χρόνια, όπως ενεργειακές και κλιματικές.
Η στροφή σε ένα νέο παραγωγικό μοντέλο, η εξωστρέφεια, η έμφαση στη βιώσιμη ανάπτυξη και στην καινοτομία, ο επαναπατρισμός των ελληνικών λαμπρών μυαλών αλλά και η ενσωμάτωση των κριτηρίων ESG- που αλλάζουν το τοπίο στο σύγχρονο επιχειρείν- αποτελούν την υγιή πυξίδα για μία νέα Ελλάδα.
Η χώρα μας σήμερα, βρίσκεται σε ένα εξαιρετικό momentum. Αποτελεί ελκυστικό προορισμό για ξένες επενδύσεις, μέσα από την αναμόρφωση του οικονομικού της μοντέλου, καθώς και μιας σειράς από μεταρρυθμίσεις, οι οποίες πρέπει να συνεχισθούν, ώστε να πάψουν στρεβλώσεις ετών.
Η χώρα ωστόσο, πρέπει να αξιοποιήσει τα πολλά συγκριτικά της πλεονεκτήματα και να αναδειχθεί σε Κόμβο Καινοτομίας, Έρευνας και Αριστείας, σε ένα νέο βιώσιμο παραγωγικό μοντέλο με αυτάρκεια και επάρκεια πρώτων υλών, σε φιλόξενη δεξαμενή νεοφυούς επιχειρηματικότητας και νέων ερευνητών, που βρίσκονται στο εξωτερικό και οφείλουμε να τους επαναπατρίσουμε, σε στέγη ανάπτυξης καινοτόμων τεχνολογιών, βιοτεχνολογίας και βιοεπιστημών, σε ένα οικοσύστημα πράσινου και ψηφιακού μετασχηματισμού.
Ως πρόεδρος του πρώτου Διοικητικού Συμβουλίου του UN Global Compact Network Hellas- του Ελληνικού Δικτύου του Οικουμενικού Συμφώνου των Ηνωμένων Εθνών- ως μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του ΣΕΒ και ως άνθρωπος της βιομηχανίας, εκτιμώ ότι το μεγάλο στοίχημα της επανεκκίνησης της οικονομίας, πρέπει να είναι η διατήρηση των θέσεων εργασίας- εκατομμύρια εκ των οποίων χάθηκαν την τελευταία χρονιά- και η στροφή σε ένα νέο παραγωγικό μοντέλο, με βασικό άξονα τη βιομηχανική παραγωγή, τη βιώσιμη ανάπτυξη και την προστασία του περιβάλλοντος.
Στο πλαίσιο της νέας ευρωπαϊκής στρατηγικής η Ευρωπαϊκή Ένωση θέτει ως προτεραιότητά της την ενίσχυση της βιοφαρμακευτικής έρευνας, τον επαναπατρισμό της φαρμακευτικής παραγωγής στην Ευρώπη, την ενίσχυση των περιφερειακών ευρωπαϊκών εφοδιαστικών αλυσίδων για φάρμακα και υγειονομικό υλικό.
Η απάντηση της υγειονομικής κρίσης για τον κλάδο της φαρμακοβιομηχανίας ειδικότερα, είναι η επαρκής χρηματοδότηση της έρευνας για δημιουργία νέων μορίων, η συνεργασία των ερευνητικών ομάδων, η σύνδεση της παραγωγής με την καινοτομία. Και φυσικά, η ενδυνάμωση και η χρήση της τεχνολογίας, της τηλεϊατρικής και της ψηφιακής μεταρρύθμισης, στην υπηρεσία της ανθρώπινης υγείας και ευημερίας.
Η ανάπτυξη της Βιοτεχνολογίας, αποτελεί τη δεύτερη κορυφαία Επανάσταση, μετά την Ψηφιακή που είδαμε να αναπτύσσεται στη διάρκεια της πανδημίας και θα συνεχίσει. Και εάν υπήρχε ακόμη πιο εντατική συνεργασία μεταξύ των ερευνητικών ομάδων παγκοσμίως, θα είχαμε πολύ νωρίτερα θεαματικά αποτελέσματα, αναφορικά με καινοτόμες θεραπείες, όχι μόνο κατά της COVID-19, αλλά και για άλλες ασθένειες που παραμένουν ακόμη και σήμερα ανίατες.
Όμως επιβάλλεται να παλέψουμε και για τη μείωση των ανισοτήτων, οι οποίες δυστυχώς, υπογραμμίζονται και αναφύονται μετά από κάθε κρίση.
Μέσα σε αυτό το σύνθετο και διαρκώς μεταβαλλόμενο περιβάλλον, ο τρόπος που λειτουργούμε ως επιχειρήσεις έχει αναπόφευκτα αλλάξει. Και η αλλαγή του επιχειρηματικού μοντέλου δεν είναι επιλογή. Είναι ζήτημα επιβίωσης, ανθεκτικότητας αλλά και ανάγκης για ανάπτυξη. Είναι ενδεικτικό ότι η υπευθυνότητα και η βιωσιμότητα από εθελοντικό μεταμορφώνεται σε κανονιστικό πλαίσιο, ενώ η ανάγκη για αυτάρκεια και επάρκεια της παραγωγής και των εφοδιαστικών αλυσίδων, είναι περισσότερο από ποτέ αναγκαία.
Η νέα ευρωπαϊκή οδηγία για την υποχρεωτική υποβολή εκθέσεων βιωσιμότητας από τις επιχειρήσεις, το Ευρωπαϊκό Πράσινο Σύμφωνο (European Green Deal), η ταξινομία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EU Taxonomy) και οι αντίστοιχες επικυρώσεις από την πλευρά της χώρας μας είναι ήδη εδώ.
Η Ελλάδα μπορεί και πρέπει να τα καταφέρει, να αλλάξει νοοτροπία, να μεταμορφωθεί σε ένα Hub Έρευνας, Καινοτομίας και Αριστείας, να πρωταγωνιστήσει στον πράσινο και ψηφιακό μετασχηματισμό και να αποτελέσει άξιο παράδειγμα ΗΘΙΚΟΥ ΕΠΙΧΕΙΡΕΙΝ.
Η δημιουργία ενός κόσμου βιώσιμου και συμπεριληπτικού- που αφήνει συνειδητά πίσω του τις ανισότητες- αποτελεί συλλογική υπόθεση και προϋποθέτει σχέσεις εμπιστοσύνης.
Με εμπιστοσύνη στον εαυτό μας, αξιοπιστία, κοινωνική συνοχή, διαφάνεια, αποφασιστικότητα και αλληλεγγύη, μπορούμε να οικοδομήσουμε τη νέα Ελλάδα, προστατεύοντας παράλληλα τις θέσεις εργασίας, τις παραγωγικές μονάδες, την αξία των προϊόντων και τον ευάλωτο κοινωνικό ιστό.
