ΣΕΒ: Η δημιουργία, η επιτυχία και η εξωστρέφεια υπάρχουν ήδη δίπλα μας – Άρθρο του κ. Αλέξανδρου Χατζόπουλου, Αναπλ. Γενικού Διευθυντή του ΣΕΒ στο Insider.gr, 17/6/2019
Ο ΣΕΒ συστηματικά παρεμβαίνει στον δημόσιο διάλογο με τεκμηριωμένες θέσεις, προσαρμογές που αντλούν από τη διεθνή εμπειρία και προτάσεις για μεταρρυθμίσεις στο επιχειρηματικό και επενδυτικό περιβάλλον. Η ενημέρωση, η κατανόηση των προκλήσεων και η ανάδειξη των κρίσιμων προσαρμογών σε ένα κόσμο που αλλάζει, βρίσκονται στο επίκεντρο της καθημερινής μας δουλειάς.
Δεν έχουμε, όμως, την ελπίδα ότι η αναβάθμιση της οικονομίας μας θα έρθει μόνο επειδή κάποια στιγμή θα πληρούνται ορισμένες προϋποθέσεις. Η φορολογική μεταρρύθμιση ή η επίλυση των προβλημάτων, που σχετίζονται με την περιβαλλοντική αδειοδότηση, για παράδειγμα, δεν είναι στόχοι ανάπτυξης. Είναι προϋποθέσεις. Τους στόχους τους θέτουν οι φορείς της οικονομίας, οι επιχειρήσεις, με βάση την ταυτότητά τους, δηλαδή τις αξίες τους. Ό,τι αποφασίζουν ότι είναι σημαντικό, αυτό καθορίζει τον σχεδιασμό και τον τρόπο, που ασκούν τη δραστηριότητά τους.
Συχνά κάνουμε λόγο για την ανάγκη αλλαγής παραγωγικού υποδείγματος. Αναφερόμαστε στην ανάγκη να στραφούμε στην καινοτομία, στη συνεργασία, στην εξωστρέφεια, στη βιώσιμη ανάπτυξη, στην αξιοκρατία, στην ενδυνάμωση της κοινωνίας μέσα από την επιχειρηματική δραστηριότητα. Τα παραπάνω είναι κάποιες από τις δικές μας αξίες στον ΣΕΒ. Πιστεύουμε σε μία οικονομία, αλλά και σε μία κοινωνία, όπου τα οφέλη πολλαπλασιάζονται όταν το κίνητρο για τις αποφάσεις μας είναι αυτές.
Γι’ αυτό και στη Γενική Συνέλευση του ΣΕΒ, που θα γίνει στις 18 Ιουνίου, αποφασίσαμε να δώσουμε έμφαση στα καλά παραδείγματα από την οικονομία, τις επιχειρήσεις, την εκπαίδευση, τον δημόσιο τομέα.
Ζωντανοί φορείς των αξιών μας, που γεννήθηκαν, δημιούργησαν και πέτυχαν επειδή πιστεύουν σε μια άλλη όψη της Ελλάδας στο τέλος της κρίσης. Μια Ελλάδα αξιών, που συνεργάζεται, δημιουργεί και προσφέρει. Που προσπαθεί να δώσει έμφαση στην υψηλή ποιότητα. Μια Ελλάδα που κοιτάει μπροστά και προς τα έξω, χωρίς μιζέρια, επικρίσεις ή μισαλλοδοξία.
Η σημασία, που έχει το παράδειγμα, είναι ανεκτίμητη. Κυρίως γιατί συχνά, λόγω των ειδικών συνθηκών στις οποίες ζήσαμε τα τελευταία χρόνια και του απαισιόδοξου τρόπου σκέψης που έφερε μαζί του ο κίνδυνος και η υποβάθμιση, αναρωτιόμαστε αν τελικά μπορεί η βιομηχανία, η μεταποίηση, αλλά και οι υπόλοιποι παραγωγικοί κλάδοι, να απελευθερώσουν τις δημιουργικές τους δυνάμεις και να ξεκολλήσει το λιμνάζων αναπτυξιακό μας δυναμικό. Τα παραδείγματα αυτά λειτουργούν ως μια υπενθύμισή ότι η δημιουργία, η επιτυχία και η εξωστρέφεια υπάρχουν, ήδη, δίπλα μας και ότι αυτό που σήμερα φαίνεται να είναι η εξαίρεση μπορούμε να το κάνουμε κανόνα.
Στην εποχή μετά τα μνημόνια καλούμαστε να πάρουμε στα χέρια μας την πολυπόθητή «ιδιοκτησία» των μεταρρυθμίσεων, που χρειάζεται η οικονομία και η κοινωνία μας για να ανταποκριθούμε στις προκλήσεις ενός κόσμου που αλλάζει με ραγδαίους ρυθμούς. Αυτό που δεν κατάφεραν οι «θεσμοί», τα προγράμματα προσαρμογής και δέκα χρόνια αυτομαστιγώματος, μπορούμε να το πετύχουμε μόνοι μας, αν αποφασίσουμε να δούμε την «Ελλάδα Αλλιώς».
