Το μεταβαλλόμενο Ευρωπαϊκό «περιβάλλον» και η προσαρμογή των αλυσίδων αξίας στην Ελλάδα
Δρ Θεοδώρα Κουλουρά
Πρόεδρος Συνδέσμου Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών Λιπασμάτων
COO της KΑVALA NOVAFERT LTD
Άρθρο στο Μηνιαίο Ενημερωτικό Δελτίο ΣΕΒ – Ρυθμιστικό Περιβάλλον και Επιχειρήσεις – 30 Ιανουαρίου 2024
Η Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σημείο της πορείας της, έχοντας θέσει τους στόχους και το πρόγραμμα της Πράσινης Συμφωνίας.
Ένας αγώνας δρόμου καθαρής τεχνολογίας βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη. Οι μεγαλύτερες οικονομίες στον κόσμο —από τις ΗΠΑ και την Κίνα έως την Ινδία και την Ιαπωνία— έχουν αρχίσει να επενδύουν μαζικά στην πράσινη καινοτομία κάτι που ασκεί μεγάλη πίεση στην καθαρή μετάβαση της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Προκειμένου λοιπόν να επιτευχθεί η «καθαρή» μετάβαση, χρειάζονται τόσο παγκόσμιοι όσο και ευρωπαϊκοί ισότιμοι όροι ανταγωνισμού. Αυτό σημαίνει καλύτερη ανάπτυξη της βιομηχανίας μας — από το υδρογόνο έως τις χημικές ουσίες, από τη βιοτεχνολογία έως τη νανοτεχνολογία – και για την επίτευξη αυτού του στόχου δρομολογήθηκε το βιομηχανικό σχέδιο της Πράσινης Συμφωνίας για την Ευρώπη.
Η έκφραση της Ευρωπαϊκής πρωτοβουλίας και η στοχοθεσία για το 2050 μέσω της Πράσινης Συμφωνίας επηρεάζει τις παγκόσμιες αγορές και προϋποθέτει τη συμμετοχή όλων των παραγωγικών αλυσίδων τόσο στις ίδιες τις επιχειρήσεις όσο και μέχρι τον τελικό χρήστη, ο οποίος θα κάνει τις επιλογές του για ένα βιώσιμο μέλλον για την παρούσα και τις επόμενες γενναίες.
Ο μακροχρόνιος σχεδιασμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τον υπεραισιόδοξο στόχο του Μηδενικού Ανθρακικού Αποτυπώματος το 2050 ξεκίνησε και ήδη εκφράζεται μέσα από ένα πολύπλοκο σύστημα Κανονισμών, Οδηγιών και Καθοδηγητικών Εγγράφων που χρειάζεται να αφομοιωθούν από τις αλυσίδες αξίας σε συγκεκριμένα χρονικά περιθώρια δημιουργώντας έτσι «αφόρητες» πιέσεις. Η Ελληνική βιομηχανία από τη μια έχει αποδεχτεί το στόχο του 2050 από την άλλη έχοντας αντιμετωπίσει μια απρόσμενη ενεργειακή κρίση και δυο πολέμους στην «αυλή» της βρίσκεται μπροστά σε ένα πρωτόγνωρο επιχειρηματικό περιβάλλον με πολλαπλές νέες προκλήσεις αλλά και κινδύνους. Εντωμεταξύ, το γενικό status των κλασσικών βιομηχανιών παραγωγής στην Ευρωπαϊκή Ένωση φαίνεται ότι σταδιακά αναθεωρείται με αποτέλεσμα κολοσσοί να εισέρχονται σε περιόδους μακράς αργίας.
Για να διασφαλιστεί η θέση της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο επίκεντρο της βιομηχανικής καινοτομίας και της καθαρής τεχνολογίας, το βιομηχανικό σχέδιο της Πράσινης Συμφωνίας αναμένεται να καλύπτει τέσσερις βασικούς πυλώνες:
- Προβλέψιμο και απλουστευμένο ρυθμιστικό περιβάλλον. Η ελληνική ανταπόκριση στο σημαντικό αυτό πυλώνα έχει ξεκινήσει και επιδιώκεται να αυξηθεί η ενσωμάτωση των αρχών σταθερότητας
- Ταχύτερη πρόσβαση σε χρηματοδότηση. Οι αλυσίδες αξίας στην Ελλάδα αναμένουν σχετικές νομοθετικές ρυθμίσεις στα πλαίσια αυτού του πυλώνα
- Βελτίωση των δεξιοτήτων. Οι αλυσίδες αξίας επενδύουν ήδη σε εξειδικευμένο και καλά εκπαιδευμένο προσωπικό προσδοκώντας αυξημένη προστιθέμενη παραγωγική αξία που θα επιτρέψει την ενσωμάτωση νέων τεχνολογιών
- Ανοικτό εμπόριο για ανθεκτικές αλυσίδες εφοδιασμού.
Το ζητούμενο λοιπόν είναι να υιοθετηθούν στο έπακρο από την Ελληνική νομοθεσία οι πυλώνες της Πράσινης Συμφωνίας και να προβλεφθεί επαρκής στήριξη της βιομηχανίας διαμέσου τόσο ενεργειών ενημέρωσης και εκπαίδευσης όσο και απλοποιήσεων σε νομοθετικά ζητήματα. Έτσι, οι αλυσίδες αξίας θα καταφέρουν να προσαρμοστούν έγκαιρα και να αναπτυχθούν στο «Περιβάλλον» της Πράσινης Συμφωνίας καθιστώντας την Ευρωπαϊκή Ένωση πρωτοπόρο της βιομηχανικής καινοτομίας.
