Το SOLVIT στην υπηρεσία των επιχειρήσεων – Άρθρο κας Ευγενίας Κοκόλια, 29/1/2021

Ευγενία Κοκόλια

Στέλεχος, Γενική Διεύθυνση Εσωτερικής αγοράς, βιομηχανίας, επιχειρηματικότητας και ΜΜΕ, Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Άρθρο στο Μηνιαίο Ενημερωτικό Δελτίο ΣΕΒ – Ρυθμιστικό Περιβάλλον και Επιχειρήσεις – 29 Ιανουαρίου 2021

Από το 1993, η ενιαία αγορά έχει συμβάλει στην ανάπτυξη και έχει μειώσει πολλούς εμπορικούς φραγμούς. Τι συμβαίνει όμως όταν τα δικαιώματα, όπως απορρέουν από τη νομοθεσία για την ενιαία αγορά, δεν γίνονται σεβαστά από τις δημόσιες διοικήσεις; Το SOLVIT εισήχθη το 2002 ως ένας ταχύς, δωρεάν, εναλλακτικός μηχανισμός επίλυσης διαφορών για τους πολίτες και τις επιχειρήσεις όταν αντιμετωπίζουν δυσκολίες, σχετικά με τα δικαιώματά τους που απορρέουν από ενωσιακή νομοθεσία ή αρχές δικαίου, με τις δημόσιες διοικήσεις όταν μετακινούνται ή δραστηριοποιούνται διασυνοριακά. Η νομική του βάση είναι η σύσταση της Επιτροπής σχετικά με τις αρχές που διέπουν το SOLVIT C(2013) 5869 τελικό).

Το SOLVIT είναι ένα δίκτυο κέντρων που αποτελούν μέρος της εθνικής διοίκησης σε κάθε κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ), καθώς και στην Ισλανδία, το Λιχτενστάιν και τη Νορβηγία. Βασίζεται σε μια διαφανή διαδικασία επίλυσης προβλημάτων μέσω μιας διαδικτυακής βάσης δεδομένων. Περιλαμβάνει τη συνεργασία μεταξύ του κέντρου της χώρας διαμονής, εγκατάστασης κ.λπ. και του κέντρου της χώρας όπου προέκυψε το πρόβλημα. Παρόλο που οι υπηρεσίες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής δεν συμμετέχουν στο χειρισμό των υποθέσεων, βρίσκονται σε στενή επαφή με τα κέντρα SOLVIT, προσφέροντας τακτική νομική κατάρτιση στο προσωπικό τους και, σε ορισμένες περίπλοκες περιπτώσεις, παρέχοντας άτυπες νομικές συμβουλές. Η προαναφερθείσα οργάνωση συμβάλλει στη συμμόρφωση των αποτελεσμάτων του SOLVIT με το δίκαιο της ΕΕ. Οι υποθέσεις υποβάλλονται μέσω μιας ηλεκτρονικής φόρμας.

Μια σημαντική εξέλιξη στο ρόλο του SOLVIT αποτελεί η έναρξη εφαρμογής (19η Απριλίου 2020) του Κανονισμού 2019/515 σχετικά με την αμοιβαία αναγνώριση των εμπορευμάτων που κυκλοφορούν νόμιμα στην αγορά άλλου κράτους μέλους. Ο Κανονισμός εκσυγχρονίζει το νομικό πλαίσιο και περιλαμβάνει μια εύχρηστη εναλλακτική διαδικασία που βασίζεται στο SOLVIT με την οποία οι οικονομικοί φορείς μπορούν να προσβάλλουν διοικητικές αποφάσεις που περιορίζουν ή αρνούνται την πρόσβαση στην αγορά. Τα κριτήρια που πρέπει να πληρούνται είναι:

• Εμπορεύματα ή πτυχές εμπορευμάτων που δεν υπόκεινται σε εναρμονισμένη νομοθεσία της ΕΕ.
• Διοικητική απόφαση που έχει ληφθεί ή πρόκειται να ληφθεί από αρμόδια αρχή κράτους μέλους προορισμού σε σχέση με τα εν λόγω εμπορεύματα που κυκλοφορούν νόμιμα στην αγορά άλλου κράτους μέλους.
• Διοικητική απόφαση που βασίζεται σε εθνικό τεχνικό κανόνα που εφαρμόζεται στο κράτος μέλος προορισμού.
• Άμεσο ή έμμεσο αποτέλεσμα της διοικητικής απόφασης είναι ο περιορισμός ή η άρνηση της πρόσβασης στην αγορά στο κράτος μέλος προορισμού.

Η κύρια διαφορά που εισάγει ο Κανονισμός είναι ότι εάν η ανεπίσημη προσέγγιση του SOLVIT αποτύχει, τότε σε αυτή την περίπτωση τα εμπλεκόμενα κέντρα SOLVIT μπορούν να ζητήσουν τη γνωμοδότηση των υπηρεσιών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ως προς τη συμβατότητα της διοικητικής απόφασης με την αρχή της αμοιβαίας αναγνώρισης. Οι υπηρεσίες της Επιτροπής έχουν στη διάθεσή τους 45 εργάσιμες ημέρες για την έκδοση της γνωμοδότησης, η οποία κοινοποιείται στον οικονομικό φορέα και στα εμπλεκόμενα κέντρα. Η γνωμοδότηση επίσης δημοσιεύεται μέσω του συστήματος πληροφόρησης και επικοινωνίας που προβλέπεται στο άρθρο 23 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 765/2008 (δίκτυο ICSMS).

Οι κοινές προσπάθειες των κρατών μελών και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής θα ενισχύσουν το SOLVIT στο μοναδικό του ρόλο, δηλαδή τη διασφάλιση της συμμόρφωσης των εθνικών αρχών με το δίκαιο της ΕΕ, παρέχοντας παράλληλα πρακτικές λύσεις στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι επιχειρήσεις και οι πολίτες.

Σημ.: Το παρόν άρθρο αντιπροσωπεύει τις προσωπικές απόψεις του συγγραφέα και σε καμία περίπτωση δεν αποτελούν επίσημη θέση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.