Απόσπασμα από τη συνέντευξη του Προέδρου του ΣΕΒ κ. Δημήτρη Δασκαλόπουλου στο ραδιόφωνο της ΝΕΤ, στον δημοσιογράφο Γιώργο Καπόπουλο, 12/3/2010
Δ. ΔΑΣΚΑΛΟΠΟΥΛΟΣ: «Να απεξαρτηθούμε από την εξάρτησή μας από το κράτος. Ας μην υποτιμήσουμε, βέβαια, επειδή είναι χιλιοειπωμένες οι μεταρρυθμίσεις, τη σημασία τους. Αν τις είχαμε κάνει δε θα είχαμε φτάσει μέχρι εδώ.»
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: «Μέχρι το 1981, μπορεί να πει κανείς ότι η ελληνική βιομηχανία, ο παραγωγικός τομέας της οικονομίας, ζούσε υπό ένα καθεστώς προστασίας. Τι δεν έγινε από τότε , κ. Δασκαλόπουλε, και είχαμε αυτήν την αποσάθρωση του παραγωγικού τομέα.»
Δ. ΔΑΣΚΑΛΟΠΟΥΛΟΣ: «Μάθαμε πρώτα να ζούμε από τις ευρωπαϊκές επιδοτήσεις, και μετά από το διογκωμένο και υπερτροφικό κράτος, που φτιάξαμε. Αυτό είναι το μεγάλο μας πρόβλημα. Σήμερα και από εκεί φαλιρίζουμε.»
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: «Μέσα σε μια Ευρώπη, που γνωρίζει και εσωτερικό ανταγωνισμό, ποια θέση μπορεί να βρει η ελληνική παραγωγή, η ελληνική βιομηχανία;»
Δ. ΔΑΣΚΑΛΟΠΟΥΛΟΣ: «Πρέπει να ορίσουμε ποια Ελλάδα θέλουμε να δούμε, πώς θα είναι η ανεπτυγμένη Ελλάδα, και πού θα βρίσκουνε δουλειά τα παιδιά μας τα επόμενα χρόνια. Να δουλέψουμε όλοι προς αυτήν την κατεύθυνση.»
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: «Έχετε μετρήσει ως ΣΕΒ το κόστος της γραφειοκρατίας, σε ποιο βαθμό εμποδίζει την ανάπτυξη;»
Δ. ΔΑΣΚΑΛΟΠΟΥΛΟΣ: «Δυστυχώς το μετράμε με πόνο στην ψυχή μας, κάθε μέρα. Πόσο χρόνο χρειάζεται να ξοδέψει ένας επιχειρηματίας για να τρέξει την καθημερινή του δουλειά. Επιβαρύνει με πάνω 7% του ΑΕΠ, αυτή η γραφειοκρατία. Θα μπορούσαμε να εξοικονομήσουμε από αυτό 3-4% του ΑΕΠ.»
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: «Ευελιξία στο πλαίσιο εργασίας, άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων. Πολλές φορές είναι δύσκολο, με το άκουσμα αυτών των δύο αναφορών, να καταλάβει κανείς από πού θα προκύψει το όφελος για την ανάπτυξη.»
Δ. ΔΑΣΚΑΛΟΠΟΥΛΟΣ: «Εάν ο κάθε δραστήριος πολίτης μπορεί, χωρίς δυσκολία, να βάλει τη δημιουργική του σκέψη στην πράξη, να την κάνει επιχείρηση, να προσφέρει ένα καλύτερο προϊόν, αυτό συνολικά δημιουργεί ανάπτυξη στην οικονομία, και δουλειές. Όταν δεν μπορεί, επειδή υπάρχουν άδειες που δίνονται, κλειστά επαγγέλματα, προνόμια που κανονίζονται στα γραφεία των υπουργείων, τιμολογιακές πολιτικές που καθορίζονται με νόμους, ψάχνει να βρει δουλειά στο δημόσιο, αντί να κάνει κάτι δημιουργικό.»
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: «Αναζητείτε, ως ΣΕΒ, μια συναίνεση με τους εκπροσώπους των εργαζομένων.»
Δ. ΔΑΣΚΑΛΟΠΟΥΛΟΣ: «Κάνουμε συνεχείς προσπάθειες. Έχουμε θεσμοθετήσει ένα βήμα διαλόγου. Τα συμφέροντά μας είναι κοινά, δεν είναι αντίθετα, όπως τα θέλει κάποια παρωχημένη ιδεολογία.»
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: «Πώς είναι δυνατό σήμερα να γίνονται αποδεκτές παρασιτικές μορφές πλουτισμού, και να μην επικρίνονται, και να ενοχοποιείται περισσότερο ο παραγωγικός επιχειρηματίας παρά ο λάθρα βιώσας μεσάζων;»
Δ. ΔΑΣΚΑΛΟΠΟΥΛΟΣ: «Η επιχειρηματική δράση είναι η μόνη που χαρακτηρίζεται μέσα από τις εξαιρέσεις της. Βεβαίως υπάρχουν αυτά τα φαινόμενα, και οι εξαιρέσεις, αλλά αυτά είναι φαινόμενα παράβασης των νόμων, είναι θέμα εφαρμογής των νόμων. Ας πιάσουν όσους είναι έτσι και ας τους τιμωρήσουν όπως πρέπει, και ας αφήσουν τους υπόλοιπους εργατικούς και δημιουργικούς Έλληνες να κάνουν τη δουλειά τους και να λάβουν και την αναγνώριση που τους αξίζει.»
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: «Ακούστηκε από πολλές πλευρές ότι αυτή η εργασιακή ειρήνη που ζητά ο ΣΕΒ, είναι πρόσχημα για να διευκολυνθείτε σε απολύσεις.»
Δ. ΔΑΣΚΑΛΟΠΟΥΛΟΣ: «Βεβαίως υπάρχει μια αύξηση στο ποσοστό της ανεργίας, αλλά έχουμε μια τεράστια κρίση, η οποία χτυπάει τις επιχειρήσεις, άμεσα, με μείωση της ζήτησης. Πρέπει να πάψει να είναι κακιά λέξη εδώ στην Ελλάδα, η ευελιξία. Εδώ το συνδυάζουμε με την έννοια ασυδοσία και αυθαιρεσία του εργοδότη πάνω στον εργαζόμενο. Δεν είναι έτσι. Θυμίζω, πρώτα από όλα ότι η ευελιξία υπάρχει ενσωματωμένη στο Δίκαιό μας, που είναι και το Ευρωπαϊκό Δίκαιο. Δυνατότητα της επιχείρησης σε συνεννόηση με τους εργαζόμενους, να αντιμετωπίζουν τα προβλήματα εκείνης της στιγμής, για εξασφαλίσουν, τη βιωσιμότητα της επιχείρησης. Μην την κάνουμε κακή λέξη την ευελιξία. Εξάλλου ευελιξία έχει ο κάθε εργαζόμενος που μπορεί να παραιτηθεί από τη δουλειά του, διότι βρήκε μια καλύτερη. Και η ευρωπαϊκή έννοια της ευελιξίας, αυτό προσπαθεί να κάνει, να δώσει τα εφόδια στους εργαζόμενους για να μπορούν να ανταποκρίνονται στις συνθήκες που αλλάζουν για την οικονομία. Κλείνουν κλάδοι, πάνε αλλού οι δουλειές. Πρέπει να έχει τη δυνατότητα ο εργαζόμενος να βρει δουλειά αλλού. Αυτό σημαίνει ευελιξία.»
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: «Και η Ελλάδα, αλλά και ο Νότος της Ευρωζώνης, κινδυνεύουν να μπουν σε ένα φαύλο κύκλο.»
Δ. ΔΑΣΚΑΛΟΠΟΥΛΟΣ: «Είναι προφανές ότι είχαμε τώρα την επιλογή μεταξύ της χρεοκοπίας και της ύφεσης, και διαλέξαμε αναγκαστικά την ύφεση. Την έχουμε, θα την περάσουμε, θα είναι οδυνηρή για όλους μας, θα δοκιμάσει τις αντοχές μας, δεν υπάρχει αμφιβολία, και θα κρατήσει για καιρό. Δικαιούμαστε, όμως, να ελπίζουμε. Υπάρχει μια Ελλάδα, που δεν χωρά σε αυτήν τη νοοτροπία των επιδομάτων και των αργομισθιών. Είναι μια Ελλάδα, που δημιουργεί, παράγει με την αξία της, και αυτή δίνει σε όλους μας ελπίδα.»
