Δελτίο Τύπου από τη σημερινή συνεδρίαση του Γενικού Συμβουλίου του ΣΕΒ παρουσία της Υπουργού Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας κ. Λούκας Κατσέλη, 8/12/2009

«Χωρίς ανάπτυξη δεν θα μπορέσουμε να λύσουμε κανένα από τα διαρθρωτικά μας προβλήματα. Με ανάπτυξη, και οι λύσεις θα είναι μόνιμες και η κοινωνική συνοχή θα διασφαλιστεί.». Αυτό τόνισε ο Πρόεδρος του ΣΕΒ, κ. Δημήτρης Δασκαλόπουλος προσφωνώντας την Υπουργό Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, κ. Λούκα Κατσέλη στο πλαίσιο της συνάντησής της με το Γενικό Συμβούλιο του ΣΕΒ.

Και πρόσθεσε: «Πρωταρχικό ρόλο για την παραγωγική ανασυγκρότηση θα έχει η ιδιωτική πρωτοβουλία, μέσα από ιδιωτικές επενδύσεις, βοηθούμενες από παραγωγικές ξένες επενδύσεις, που είναι απαραίτητες για την ανάπτυξη.»

Ο κ. Δασκαλόπουλος υπογράμμισε, επίσης, ότι: «Η συζήτηση για τον καθορισμό των αναπτυξιακών λεωφόρων του μέλλοντός μας, πρέπει να ξεκινήσει οργανωμένα και να περιλάβει όλους τους οικονομικούς και κοινωνικούς συντελεστές –να γίνει, τώρα, κύριο θέμα του εθνικού κοινωνικού διαλόγου. Σκοπός είναι να περιγράψουμε τις νέες κατευθύνσεις, τους νέους τομείς οικονομικής δραστηριότητας που θα δώσουν την προστιθέμενη αξία, τις δουλειές και τα εισοδήματα του αύριο, καθώς και τις οριζόντιες πολιτικές, που θα κινητοποιήσουν τα κεφάλαια και το ανθρώπινο δυναμικό να εκμεταλλευθούν τις νέες ευκαιρίες.».

Το πλήρες κείμενο της προσφώνησης του προέδρου του ΣΕΒ έχει ως εξής:

«Με ιδιαίτερη χαρά καλωσορίζω στη σημερινή συνεδρίαση του Γ.Σ. του ΣΕΒ την Υπουργό Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, κα. Λούκα Κατσέλη.  Ο ΣΕΒ έχει μακρά και πολύπλευρη συνεργασία με το υπουργείο της, καθώς στις αρμοδιότητές του εμπίπτει η πλειονότητα των θεμάτων, που αφορούν τον επιχειρηματικό κόσμο.

Η χώρα μας βρίσκεται σε μία εξαιρετικά δύσκολη καμπή της πορείας της. Η αδυναμία μας να επιλύσουμε συσσωρευμένες παθογένειες δεκαετιών, μας έχει φέρει αντιμέτωπους με πολυδιάστατα και δυσεπίλυτα προβλήματα.

Ο δημοσιονομικός εκτροχιασμός, η επαπειλούμενη κατάρρευση του ασφαλιστικού συστήματος, η συνεχώς διολισθαίνουσα διεθνής ανταγωνιστικότητά μας, είναι μερικές μόνο από τις μείζονες προκλήσεις, που ορθώνονται μπροστά μας. ‘Αμεσα και πιεστικά.

Είναι γενική πλέον η αποδοχή ότι το μοντέλο ανάπτυξης της Μεταπολίτευσης τελεύτησε.  Το Κράτος και τα νοικοκυριά είναι υπερχρεωμένα.  Το χρηματοπιστωτικό σύστημα δεν μπορεί να μεταγγίσει άλλη ρευστότητα στην αγορά –αν είναι να παραμείνει υγιές και να αποφύγει τις ακρότητες του παρελθόντος.  Οι έκτακτες φορολογικές επιδρομές δεν λύνουν το δημοσιονομικό πρόβλημα.  Η κατανάλωση και οι δημόσιες επενδύσεις δεν μπορούν να δημιουργήσουν την ανάπτυξη, που χρειαζόμαστε για να μην μείνουμε στο ευρωπαϊκό περιθώριο.

Χωρίς ανάπτυξη όμως, δεν θα μπορέσουμε να λύσουμε κανένα από τα διαρθρωτικά μας προβλήματα. Με ανάπτυξη και οι λύσεις θα είναι μόνιμες και η κοινωνική συνοχή θα διασφαλιστεί.

Μέσα στο πλαίσιο αυτό, πιστεύουμε ότι υπάρχουν δύο σημαντικοί τομείς στους οποίους το Υπουργείο Ανταγωνιστικότητας πρέπει να αναλάβει πρωτοβουλία:

• Προέχει καταρχήν ο επαναπροσδιορισμός της στόχευσης και των πολιτικών για να περάσουμε από την άμυνα στην επίθεση.  Αν πράγματι θέλουμε αναστροφή και δυναμική διέξοδο από την κρίση, ήρθε η ώρα να δώσουμε έμφαση στην αναπτυξιακή πρωτοβουλία και να ενισχύσουμε εκείνους που τολμούν, καινοτομούν και επενδύουν.
• Μεσοπρόθεσμα, έχει μεγάλη σημασία η χάραξη ενός «οδικού χάρτη ανάπτυξης και ανταγωνιστικότητας», ο οποίος θα προσδιορίζει τις νέες κατευθύνσεις της μελλοντικής ανάπτυξης και θα οριοθετεί συγκεκριμένες πολιτικές που θα προωθούν την επενδυτική και καινοτομική δράση των επιχειρήσεων.

Πρωταρχικό ρόλο για την παραγωγική ανασυγκρότηση θα έχει η ιδιωτική πρωτοβουλία, μέσα από ιδιωτικές επενδύσεις, βοηθούμενες από παραγωγικές ξένες επενδύσεις, που είναι απαραίτητες για την ανάπτυξη, καθώς τα δικά μας εγχώρια κεφάλαια δεν επαρκούν για να τη χρηματοδοτήσουν.  Πριν από λίγες ημέρες, η κυρία Κατσέλη –με διεισδυτικότητα και ακρίβεια– μίλησε για τα πλεονεκτήματα που προσφέρει ο τόπος ως αποδέκτης επενδύσεων.  ‘Ακουσε, όμως, και για τα εν πολλοίς σχεδόν ανυπέρβλητα εμπόδια, που αντιμετωπίζουν και οι έλληνες και οι ξένοι επενδυτές στην Ελλάδα.  Αυτά τα εμπόδια πρέπει άμεσα να εξαλείψουμε.

Αν θέλουμε να αναζωογονήσουμε την αναπτυξιακή πρωτοβουλία, χρειαζόμαστε ένα σύγχρονο και ανταγωνιστικό πλαίσιο, που θα ευνοήσει την επιχειρηματική δράση.  Χρειαζόμαστε –με άλλα λόγια– άμεσα, ένα ολοκληρωμένο χωροταξικό σχέδιο, ένα σταθερό και ανταγωνιστικό φορολογικό σύστημα, διαφάνεια στις πράξεις και διεκπεραίωση απαλλαγμένη από περιττές γραφειοκρατικές διαδικασίες.  Χρειαζόμαστε την ορθολογική αξιοποίηση των πόρων του ΕΣΠΑ με μεσοπρόθεσμα προγράμματα, την επιτάχυνση και υλοποίηση των ΣΔΙΤ. Χρειαζόμαστε την απελευθέρωση όλων των αγορών –και κυρίως εκείνων που κυριαρχούνται από την κρατική δράση ή παρεμβατικότητα– και το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων.

Χρειαζόμαστε ειδικότερα  –για να αναφερθώ σε μερικά από τα θέματα που αφορούν άμεσα το ΥΠΑΝ– την επιτάχυνση και απλοποίηση των διαδικασιών για την αδειοδότηση των επιχειρήσεων, την έναρξη εφαρμογής του Ν/Σ για τις «επιχειρηματικές περιοχές» και χρειαζόμαστε την αναθεώρηση του Ν. 3653/2008 για το «Θεσμικό Πλαίσιο Έρευνας και Τεχνολογίας», που παραμένει, έτσι και αλλιώς, ανενεργός από την άνοιξη του 2008.

Αν θέλουμε να εξασφαλίσουμε αναπτυξιακή προοπτική, είναι πλέον υπερεπείγον να σχεδιάσουμε τον «οδικό χάρτη ανάπτυξης και ανταγωνιστικότητας». Το παλαιό παραγωγικό μας πρότυπο έχει κλείσει τον κύκλο του.  Η οριοθέτηση του μελλοντικού αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση για να προχωρήσει η ανασυγκρότηση του τόπου. Η συζήτηση για τον καθορισμό των αναπτυξιακών λεωφόρων του μέλλοντος, πρέπει να ξεκινήσει τώρα, να γίνει οργανωμένα και να περιλάβει όλους τους οικονομικούς και κοινωνικούς συντελεστές –να καταστεί, κύριο θέμα του εθνικού κοινωνικού διαλόγου.  Σκοπός είναι να περιγράψουμε τις νέες κατευθύνσεις, τους νέους τομείς οικονομικής δραστηριότητας, που θα δώσουν την προστιθέμενη αξία, τις δουλειές και τα εισοδήματα του αύριο, καθώς και τις οριζόντιες πολιτικές, που θα κινητοποιήσουν τα κεφάλαια και το ανθρώπινο δυναμικό, ώστε να εκμεταλλευθούν τις νέες ευκαιρίες.

Έχουμε ανηφόρα και πολλή δουλειά μπροστά μας για να πετύχουμε την επάνοδο σε συνθήκες κοινωνικής ασφάλειας και οικονομικής ανάπτυξης. Η εθνική επιχειρηματική τάξη είναι η πρώτη που αποδέχθηκε ότι όλοι έχουν χρέος να εισφέρουν στην κατάσταση έκτακτης ανάγκης, που αντιμετωπίζει ο κόσμος.

Δεν οφείλαμε στο Κράτος. Κι όμως, καταβάλαμε αγόγγυστα 1 δισ. ευρώ στο Ταμείο Κοινωνικής Αλληλεγγύης –στον βωμό της κοινωνικής συνείδησης και ευθύνης. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός, την περασμένη εβδομάδα, από το βήμα της Βουλής, αναγνώρισε ότι η άμεση ανταπόκριση μας στο κάλεσμα της κυβέρνησης επιδεικνύει «όχι απλά ένα πνεύμα κοινωνικής συνευθύνης, αλλά πνεύμα πατριωτικό.»

Τείναμε χείρα συνεργασίας και αλληλοϋποστήριξης προς τη ΓΣΕΕ, καλώντας την σε διάλογο με στόχο τη συνυπογραφή ενός πραγματικού Κοινωνικού Συμβολαίου, που θα θωρακίζει τα κοινά συμφέροντα των δυνάμεων της εργασίας και θα διασφαλίζει την ανάπτυξη και την κοινωνική συνοχή.
Προσήλθαμε στον διάλογο για το Ασφαλιστικό χωρίς προϋποθέσεις και προαπαιτούμενα, χωρίς κόκκινες γραμμές και συντεχνιακές αδιαλλαξίες. Θα συνεισφέρουμε στις λύσεις γιατί είναι το μείζον θέμα των επόμενων γενεών και η κύρια ευθύνη της δικής μας.

Συμμετέχουμε στον σχεδιασμό του νέου φορολογικού συστήματος στη χώρα μας και να μην εκπλαγείτε όταν από εμάς ακούσετε τις πιο προωθημένες και πρωτοποριακές προτάσεις για την αύξηση των φορολογικών εσόδων του κράτους.

Στη σημερινή Ευρώπη, η επιχειρηματικότητα κατέχει κεντρική θέση στις δομές της οικονομίας και της κοινωνίας, καθώς είναι θεμελιώδης ο ρόλος της στην ανάπτυξη και την κοινωνική συνοχή. Στην Ελλάδα, οι πολιτικοί ιθύνοντες αναγνωρίζουν κατ’ ιδίαν, αλλά και δημοσίως συχνά, τη συμβολή του επιχειρηματικού κόσμου στην ανάπτυξη.

Όμως, η αναγνώριση αυτή σκιάζεται συστηματικά από μια ορισμένη πολιτική ρητορεία, που με αναχρονιστικό λαϊκισμό επιμένει να δαιμονοποιεί την επιχειρηματικότητα αντλώντας έμπνευση από στερεότυπα άλλων εποχών και άλλων συνθηκών.  Έχουμε την εμπειρία ακόμα και υπουργών, που ενώ στα λόγια εξήραν τη σημασία της επιχειρηματικότητας, δεν την υπηρετούσαν με τις πράξεις τους…Δεν θα επιμείνω. Διότι, αυτό που έχει καθοριστική σημασία σε τούτες τις κρίσιμες στιγμές που περνά ο τόπος μας, είναι η διάθεση για συνεισφορά και συνεργασία.  Η έξοδος από την κρίση αποτελεί πρόκληση συλλογικής ευθύνης.  Η κοινή και σκληρή προσπάθεια είναι προϋπόθεση για την εθνική ανόρθωση.

Ο ΣΕΒ και οι σύγχρονες επιχειρήσεις έχουν δείξει την ετοιμότητά τους να αναδεχθούν την πρόκληση. Η σύγχρονη επιχειρηματική μας τάξη ούτε επαιτεί ούτε απαιτεί ούτε απειλεί.  Δεν επιδιώκει ούτε κρατική προστασία, ούτε κρατικά προνόμια.  Διεκδικεί μόνο τη διαμόρφωση, επιτέλους, ενός περιβάλλοντος μέσα στο οποίο η επιχειρηματικότητα θα αναγνωρίζεται και η ιδιωτική πρωτοβουλία θα ενθαρρύνεται.  Ένα περιβάλλον μέσα στο οποίο η τόλμη, η δημιουργία, η επιτυχία θα επιβραβεύονται αντί να διαπομπεύονται. Με αυτές τις σκέψεις, ευχαριστώ την Υπουργό κυρία Κατσέλη που είναι απόψε μαζί μας και της παραχωρώ το βήμα.»

Εξάλλου, υποδεχόμενος την Υπουργό Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, κ. Λούκα Κατσέλη στο Γενικό Συμβούλιο του ΣΕΒ, ο Πρόεδρος του Συνδέσμου κ. Δημήτρης Δασκαλόπουλος, έκανε την ακόλουθη δήλωση:

«Για να έρθει η ανάκαμψη πρέπει να δώσουμε αναπτυξιακά φτερά στη χώρα μας.  Πρέπει να περάσουμε από την άμυνα στην επίθεση, από τα δανεικά στις επενδύσεις.  Ήρθε η ώρα να απελευθερώσουμε τις δυνάμεις που θέλουν να τολμήσουν, να καινοτομήσουν, να επενδύσουν. Υπάρχει εθνική επιχειρηματική τάξη ικανή να εγγυηθεί μία ισχυρή και ανταγωνιστική Ελλάδα.»