Δημήτρης Δασκαλόπουλος: «Έξοδος από το ευρώ θα σήμαινε είκοσι χρόνια κρίσης για την Ελλάδα», Les Echos, 15/2/2012
Ο Πρόεδρος του ΣΕΒ, του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών, μίλησε με την εφημερίδα «Les Echos» στην Αθήνα. Τάσσεται κατά του τελευταίου προγράμματος λιτότητας το οποίο κατά την άποψή του θα επηρεάσει αρνητικά την ανάπτυξη και τις επιχειρήσεις.
Θα βγει η Ελλάδα από το ευρώ;
Η άποψή μας είναι ότι πρόκειται για κάτι απλώς αδιανόητο. Η έξοδος από το ευρώ θα σήμαινε είκοσι χρόνια κρίσης, κοινωνική έκρηξη και ούτε λίγο ούτε πολύ τον στραγγαλισμό της οικονομίας λόγω έλλειψης προμηθειών από το εξωτερικό και πιστώσεων. Η Ελλάδα είναι μια χώρα εισαγωγική. Εξαρτάται από τις εισαγωγές τροφίμων, εξοπλισμού, ενέργειας και πρώτων υλών. Οι εισαγωγές μας αντιπροσωπεύουν ποσοστό 73% του ΑΕΠ. Η έξοδος της Ελλάδας από την ευρωζώνη θα είχε όμως βαρύτατες συνέπειες και για την Ευρώπη. Από αυστηρά χρηματοοικονομική άποψη βεβαίως το ενιαίο νόμισμα θα επιβίωνε, παρά το γεγονός ότι σήμερα δεν έχουμε ένα ευρώ αλλά 15, λόγω των τεραστίων διαφορών μεταξύ των χωρών που το έχουν υιοθετήσει. Όμως, η εικόνα της Ευρώπης θα αμαυρωνόταν για μεγάλο χρονικό διάστημα. Σήμερα, μετά από όλα όσα έγιναν και τη στιγμή που η συμφωνία με τις τράπεζες για το κούρεμα του ελληνικού χρέους είναι πολύ κοντά στην υπογραφή της, το να συζητά κανείς την έξοδο της χώρας από το ευρώ αποτελεί πολιτικό παραλογισμό.
Είστε υπέρ του Μνημονίου που ψηφίστηκε στη Βουλή;
Όχι. Μάλιστα, αυτό το Μνημόνιο δε θα επηρεάσει αρνητικά μόνο την ανάπτυξη της χώρας. Η Ελλάδα δε θα μπορέσει ποτέ να γίνει ανταγωνιστική όπως η Ινδία ή η Κίνα. Επιπλέον, η κατά γράμμα εφαρμογή του δεν θα επιτρέψει να επιτευχθούν οι στόχοι. Ο ελληνικός λαός και οι επιχειρήσεις δεν είναι δυνατόν να σηκώσουν στους ώμους τους περισσότερη λιτότητα. Η δημοσιονομική πειθαρχία είναι βεβαίως απαραίτητη -καλό είναι σε μερικές περιπτώσεις να τιμωρούνται οι λάθος συμπεριφορές- αλλά τα ‘‘βασανιστήρια’’ δε δικαιολογούνται σε καμία περίπτωση. Ελπίζω ότι η Ευρώπη θα αποφασίσει να αναθεωρήσει τις προϋποθέσεις που έθεσε για το νέο πρόγραμμα ενίσχυσης της Ελλάδας, πριν η ίδια η χώρα μου ζητήσει να τις επαναδιαπραγματευθεί. Χρειάζονται τουλάχιστον δέκα χρόνια για να μεταρρυθμιστεί η χώρα εκ βάθρων.
Υπογράψατε κοινή επιστολή με τις συνδικαλιστικές οργανώσεις με την οποία τάσσεστε κατά αρκετών σημείων του Μνημονίου, μεταξύ αυτών τα σημεία που αφορούν τους μισθούς και τις συλλογικές συμβάσεις…
Ναι. Ζητώ απλώς η εφαρμογή των μέτρων να γίνει με ρυθμό ανθρώπινο και όχι ανεξέλεγκτο. Στον ιδιωτικό τομέα οι μισθωτοί δέχονται να μειωθούν τα εισοδήματά τους για να διασωθούν οι θέσεις εργασίας και οι επιχειρήσεις, αλλά δεν θέλουν τα μέτρα αυτά να τους επιβληθούν από το εξωτερικό. Στη βιομηχανία το κόστος της εργασίας έχει ήδη μειωθεί από 12 έως 16%. Για να βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητά μας αρκεί να το μειώσουμε, λίγο ακόμη, για να φτάσουμε συνολικά στο 20%. Πράγμα το οποίο σημαίνει ότι έχουμε ήδη διανύσει τη μεγαλύτερη διαδρομή.
Οι εκλογές είναι λύση;
Όχι. Όχι υπό τις παρούσες συνθήκες. Ο κίνδυνος κατακερματισμού της πολιτικής σκακιέρας είναι υψηλός, όπως και ο κίνδυνος να βγουν κερδισμένες πολιτικές δυνάμεις οι οποίες είναι ικανές μόνο να ασκούν κριτική. Θα έπρεπε να δοθεί χρόνος στην κυβέρνηση του Λουκά Παπαδήμου για να αρχίσει την υλοποίηση των ψηφισθέντων μέτρων. Η κατάσταση των δημόσιων οικονομικών είναι δραματική: αυτή τη στιγμή στα ταμεία του κράτους πρέπει να απομένουν περίπου 3-4 δισ. €. Ασκήθηκε πίεση στους πολιτικούς με υπερβολικά μεγάλη καθυστέρηση. Το ΔΝΤ και οι ευρωπαίοι της Τρόικας είναι συνυπεύθυνοι για αυτήν την καθυστέρηση. Η προηγούμενη κυβέρνηση καθυστερούσε και δεν έκανε μεταρρυθμίσεις. Ευτυχώς, η πορεία άλλαξε. Παρά το γεγονός ότι δε διαθέτει επαρκές προσωπικό, η Task Force της ΕΕ μας βοηθάει πολύ να προχωρήσουμε, σε συνεργασία με τους αρμοδίους της δημόσιας διοίκησης. Περιμένουμε από τους αρμόδιους πολιτικούς να δείξουν και αυτοί με τη σειρά τους την πραγματική τους βούληση, να προβούν σε μεταρρυθμίσεις και ταυτόχρονα να αναθέσουν σε ικανά στελέχη, μεταξύ άλλων σε εμπειρογνώμονες από τον ιδιωτικό τομέα, την εξεύρεση συγκεκριμένων λύσεων και την εφαρμογή των απαραίτητων μέτρων.
Πότε θα επανέλθουμε στον δρόμο της ανάπτυξης;
Εφόσον οι ευρωπαίοι τηρήσουν τις υποσχέσεις τους, η Ελλάδα θα αποτελέσει την έκπληξη. Δεν αποκλείεται να πετύχουμε ήδη από φέτος μια μικρή ανάπτυξη. Οι μεγάλες επιχειρήσεις που είναι μέλη μας αντιπροσωπεύουν το ένα τέταρτο της πραγματικής οικονομίας. Αντεπεξέρχονται σχετικά ικανοποιητικά στην κρίση. Καμία εξ αυτών δεν κήρυξε πτώχευση παρά το γεγονός ότι τα πρώτα προβλήματα εφοδιασμού σε ενέργεια αρχίζουν να γίνονται αισθητά. Οι τομείς της γεωργίας και των τροφίμων, των βασικών προϊόντων και των πρώτων υλών αντεπεξέρχονται καλύτερα απ’ όλους, ενώ οι κατασκευές, τα δημόσια έργα, η ενέργεια και η φαρμακοβιομηχανία πλήττονται περισσότερο.
