Ο ΣΕΒ ανοίγει το δημόσιο διάλογο για: «Το Μέλλον της Εργασίας μετά το Μνημόνιο», 23/10/2017

#SEV4jobs

Με βασικό μήνυμα ότι «η δημιουργία πολλών, ποιοτικών θέσεων εργασίας αποτελεί τη μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετωπίζει σήμερα η κοινωνία μας και αυτή δεν μπορεί και δεν πρέπει να γίνει με όρους παρελθόντος» ο ΣΕΒ ανοίγει το δημόσιο διάλογο και διοργανώνει Συνέδριο, με θέμα: «Το μέλλον της εργασίας μετά το Μνημόνιο», αύριο, Τρίτη, 24 Οκτωβρίου, με τη συμμετοχή εκπροσώπων επιχειρήσεων – μελών του, καθώς και  των Προέδρων των θεσμικών Κοινωνικών Εταίρων (ΓΣΕΕ, ΓΣΕΒΕΕ, ΕΣΕΕ,ΣΕΤΕ) και της ΟΚΕ.

Σε μήνυμα που απέστειλε ο Guy Ryder, Γενικός Διευθυντής της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ILO) και το οποίο θα προβληθεί αύριο στις εργασίες του Συνεδρίου, τονίζει ότι η  «συζήτησή σας έρχεται την κατάλληλη στιγμή, όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά και για την ΔΟΕ, η οποία γιορτάζει την εκατονταετηρίδα της το 2019 και καθώς εστιάζουμε στο μέλλον αξίζει να υπενθυμίσουμε ότι η σχέση μεταξύ Ελλάδας και ΔΟΕ ήταν ισχυρή και έχει κάνει τη διαφορά σε στιγμές με τη μεγαλύτερη ιστορική σημασία.»  Ο κ. Ryder σημειώνει ότι «ο κόσμος της εργασίας υφίσταται βαθιά αλλαγή και μετασχηματισμό. Πρέπει να κατανοήσουμε τις δυνάμεις της αλλαγής, να προβλέψουμε τις επιπτώσεις τους και να τις διαπλάσουμε για να επιτύχουμε τους στόχους που θέτουμε» και προσθέτει ότι «εάν αποτύχουμε να αναλάβουμε την ευθύνη για την οικοδόμηση του μέλλοντος της εργασίας που θέλουμε –λόγω ατολμίας, αδράνειας ή αντίληψης ιδιωτικού συμφέροντος -τότε είμαστε καταδικασμένοι να υποστούμε το μέλλον που οι άλλοι αποφασίζουν για μας». (Ολόκληρη η παρέμβαση του Guy Rider θα δοθεί ξεχωριστά.

Ανοίγοντας το διάλογο για το Μέλλον της Εργασίας ο  Πρόεδρος του ΣΕΒ, κ. Θεόδωρος Φέσσας  τονίζει σε μήνυμά του ότι στόχος μας είναι να παρουσιάσουμε στην Ελληνική κοινωνία, στην Πολιτεία και τους υπόλοιπους Κοινωνικούς Εταίρους -έως το τέλος του 3ου προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής, τον Αύγουστο του 2018- μια ξεκάθαρη, πειστική και οραματική πρόταση για ένα σύγχρονο, ευέλικτο και παραγωγικό εργασιακό περιβάλλον που θα υπηρετεί μια ανοιχτή, διεθνώς ανταγωνιστική οικονομία.

Αναφερόμενος στα βασικά σημεία που οφείλουμε να έχουμε υπόψη μας για το παρόν και κυρίως μέλλον της ελληνικής αγοράς εργασίας, με βάση και στο τι μας δίδαξε η κρίση, ο Πρόεδρος του ΣΕΒ, εντοπίζει τα ακόλουθα:

• Λύση στην ελληνική κρίση απασχόλησης είναι μία ολοκληρωμένη στρατηγική απασχόλησης για τη στήριξη ενός νέου παραγωγικού μοντέλου στην Ελλάδα, βασισμένου στην ενίσχυση και την ανάπτυξη του τομέα  διεθνώς  εμπορεύσιμων προϊόντων και υπηρεσιών, ο οποίος παράγει, εξάγει και δημιουργεί βιώσιμες θέσεις εργασίας. Αυτός χρειάζεται μεταξύ άλλων και το κατάλληλο πλαίσιο λειτουργίας της αγοράς εργασίας και ρύθμισης των εργασιακών σχέσεων.
• Η επιστροφή στο καθεστώς εργασιακών ρυθμίσεων που ίσχυε πριν την κρίση είναι μια ανιστόρητη ουτοπία που δεν έχει καμία σχέση με την οικονομική πραγματικότητα της χώρας μας.  Η δύσκαμπτη αγορά εργασίας του 2009 ήταν μέρος του προβλήματος που μας οδήγησε στη χρεοκοπία και όχι μέρος της λύσης. Υποστήριζε μια κλειστή, εσωστρεφή οικονομία, δλδ το αντίθετο από αυτό που έχουμε ανάγκη σήμερα. Επιπλέον ήταν μια αγορά εργασίας που δεν δημιουργούσε καλές θέσεις απασχόλησης για τους μη προνομιούχους, τους νέους, τις γυναίκες και τους outsiders του συστήματος.
• Ο μόνος τρόπος για τη διασφάλιση βιώσιμων θέσεων εργασίας είναι η πορεία των μισθών να συνδέεται και να εξαρτάται από την πορεία των παραγωγικοτήτων. Η διατήρηση και η βελτίωση της παραγωγικότητας της εργασίας (κι όχι μόνο αυτής), είναι η ενδεικνυόμενη στρατηγική επιλογή για τις επιχειρήσεις, τις κυβερνήσεις και τους εργαζόμενους.
• Ο κοινωνικός διάλογος, δλδ ο ρόλος των κοινωνικών εταίρων, εργοδοτών και εργαζομένων, είναι κομβικός και πρέπει να διευρυνθεί με άλλα ζητήματα, όπως το ασφαλιστικό, η εκπαίδευση, η ανάπτυξη του ανθρώπινου δυναμικού και η επιχειρησιακή απόδοση, η υπερφορολόγηση, η επιχειρηματική μεγέθυνση, πέρα και πάνω από το στενό προσδιορισμό του κατώτατου μισθού.
• Η υπερ-ρύθμιση όπως και η υπερφορολόγηση, οδηγεί τις μεγάλες μεν επιχειρήσεις σε απώλεια ανταγωνιστικότητας και θέσεων εργασίας, και τις μικρές επιχειρήσεις στην παραοικονομία. Η Ελληνική οικονομία κινδυνεύει να εγκλωβιστεί, στο πλαίσιο των τεχνολογικών ανακατατάξεων, στις χώρες χαμηλών ειδικοτήτων και μισθών. Για να αντιμετωπιστεί αυτή η τάση απαιτούνται ριζικές αλλαγές στο εκπαιδευτικό μας σύστημα, αποτελεσματικότερη διασύνδεση της εκπαίδευσης με την επιχείρηση και βελτίωση των επιδόσεων μας στην ψηφιακή οικονομία.
• Οι ευέλικτες μορφές εργασίας δεν είναι ανάθεμα. Είναι αναγκαίο συμπλήρωμα μιας διαρκώς μεταβαλλόμενης αγοράς εργασίας, και συνδέονται με ευκαιρίες για πρόσθετο εισόδημα και νέες θέσεις απασχόλησης σε μια χειμαζόμενη οικονομία και κοινωνία όπως η Ελληνική. Φυσικά δεν γίνεται να αποτελούν την κύρια δύναμη για την μείωση της θηριώδους ανεργίας στη χώρα μας, η οποία πρέπει να συμβεί με τη δημιουργία μόνιμων και καλά αμειβόμενων θέσεων εργασίας σε επενδύσεις υψηλής αξίας στη μεταποίηση και τις νέες τεχνολογίες.
• Η μεταφυσική άποψη ότι οι τεκτονικές τεχνολογικές αλλαγές δεν αφορούν την Ελληνική αγορά εργασίας, η οποία μπορεί αμέριμνη να αναπολεί την οργάνωση της εργασίας στα πρότυπα του προηγούμενου αιώνα, είναι μια αυταπάτη. Η συζήτηση για το μέλλον της εργασίας  στην Ελλάδα και τον κόσμο είναι μία συζήτηση την οποία επιβάλλεται να κάνουμε άμεσα και συντεταγμένα μαζί με τους άλλους Κοινωνικούς Εεαίρους, αναζητώντας απαντήσεις στα δύσκολα ερωτήματα που τίθενται διεθνώς και απασχολούν όλο το σύγχρονο κόσμο να κάνουμε.

Περισσότερα για το Συνέδριο «Το Μέλλον της Εργασίας μετά το Μνημόνιο», στο σύνδεσμο: http://bit.ly/2gPlPl0  #SEV4jobs