Ομιλία του κ. Δημήτρη Δασκαλόπουλου, Αντιπροέδρου του ΣΕΒ, στο Συνέδριο ”Δημόσιος Τομέας: ”Ανάπτυξη κι Ανταγωνιστικότητα σε ένα παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον” με θέμα:”Επιχειρηματική Ηθική”, Αθήνα, 3/12/2004

Τι είναι «επιχειρηματική ηθική;».

Πολλοί την αναφέρουν και συχνά την επικαλούνται, αλλά το περιεχόμενό της παραμένει μάλλον αόριστο –προσδιοριζόμενο κατά περίπτωση από τις ανάγκες της διαπραγμάτευσης του θέματος, καθώς και από τις συσσωρευμένες προσλαμβάνουσες του ατόμου που χειρίζεται το θέμα.

Η προσέγγιση που σας προτείνω είναι να καθορίσουμε ως βάση της σημερινής συζήτησής μας την έννοια της «επιχειρηματικής ηθικής» με αναφορά στη λεγόμενη «ηθική εργασίας» ή work ethic.

Ο Ησίοδος και ο Βιργίλος ήταν οι πρώτοι που χρησιμοποίησαν τον όρο «ηθική εργασίας» και καθόρισαν το περιεχόμενό του.  Στη σύγχρονη σκέψη, όμως, ο όρος συνδέεται με τον Max Weber και πολιτογραφήθηκε ως «Προτεσταντικό Ήθος» (Protestant Ethic).

Τέσσερις είναι οι άξονες που το ορίζουν:

1. Η σκληρή δουλειά, η οποία συνεπάγεται αυτοπειθαρχία στη διαχείριση του χρόνου και αποταμίευση σε βάρος της κατανάλωσης.
2. Η προσήλωση στην οικογένεια, ως τον πυρήνα της κοινωνίας.
3. Η αποδοχή των ηθικών αξιών που δίνει η θρησκεία.
4. Η ανάληψη από το ίδιο το άτομο της προσωπικής ευθύνης για την τήρηση των ανωτέρω.

Η προτεσταντική ηθική εργασίας οδήγησε στην ανάπτυξη του καπιταλισμού με τη μορφή των μεγάλων οικογενειών, που ηγήθηκαν της διαδικασίας συσσώρευσης κεφαλαίου και έχει ως προσωπικό στόχο τον αυτοσεβασμό, αλλά και την αναγνώριση από τους τρίτους.  Κατ’ επέκταση, αυτή η ηθική εργασίας όρισε ιστορικά το περιεχόμενο του όρου «επιχειρηματική ηθική»…

Διαβάστε εδώ ολόκληρη την ομιλία.