Ομιλία του Προέδρου του ΣΕΒ, Δημήτρη Δασκαλόπουλου στο Συνέδριο του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας, «Ελληνική Βιομηχανία: Προς την Οικονομία της Γνώσης» DIVANI CARAVEL ,3 Ιουλίου 2006
Κυρίες και κύριοι,
Σε ένα ανοικτό σύστημα παγκοσμιοποιημένης οικονομίας με ραγδαίες τεχνολογικές εξελίξεις, είναι απαραίτητο να αναζητηθούν νέοι παράγοντες που θα προωθήσουν την ανάπτυξη της χώρας στην εποχή που εισερχόμαστε. Η βελτίωση της ανταγωνιστικότητας είναι η μεγαλύτερη επιδίωξη στην οποία χρειάζεται να επικεντρώσουμε τις προσπάθειές μας, διότι επηρεάζει την απασχόληση, την ανάπτυξη, την ευημερία και την προκοπή κάθε χώρας.
Η οικονομία βασίζεται όλο και περισσότερο στην αξιοποίηση της συσσωρευμένης γνώσης, την ποιότητα, την ευρηματικότητα, την προσαρμοστικότητα των εργαζομένων, την ικανότητα χειρισμού της πληροφορίας, την ανανέωση της γνώσης.
Η επένδυση σε ένα ανθρώπινο δυναμικό με ευρύτερες γνώσεις και ικανότητες, υψηλό επίπεδο επαγγελματικών δεξιοτήτων, εξοικείωση με τις νέες τεχνολογίες, βελτιώνει την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων και παράλληλα δημιουργεί μεγαλύτερες προοπτικές για τη βελτίωση των θέσεων των εργαζομένων στην αγορά εργασίας.
Το άτομο πρέπει να αποκτήσει κεντρική θέση ξανά. Χρειάζεται να σκέπτεται και να ενεργεί ως επιχειρηματίας. Κάθε άτομο σε μία μικρή μεσαία ή μεγάλη επιχείρηση αποτελεί ιδιαίτερο δυναμικό γι’ αυτήν και μπορεί να κάνει τη διαφορά μεταξύ μοναδικότητας και μετριότητας, μεταξύ επιτυχίας και αποτυχίας. Χρειαζόμαστε περισσότερα «επιχειρούντα», πηγαία και καινοτομικά άτομα που έχουν φιλοδοξίες, μπορούν να ξεκινήσουν νέες πρωτοβουλίες, έχουν ικανότητες να ηγούνται και να συνεργάζονται και δεν φοβούνται να θέτουν φιλόδοξους στόχους και να αναλαμβάνουν την ευθύνη της επίτευξής τους.
Για να πετύχουμε το στόχο μας έχουμε ανάγκη από συστήματα εκπαίδευσης και κατάρτισης που προικίζουν τα άτομα με τέτοιες αξίες και ικανότητες και διδάσκουν την επιχειρηματικότητα και την ανάληψη κινδύνων, εκπαιδευτικά συστήματα που είναι τα ίδια αυτόνομα καλλιεργούν τη δια βίου μάθηση και την ανάπτυξη ολοκληρωμένων ανθρώπων, που είναι ενεργοί παραγωγοί νέας γνώσης, που καινοτομούν.
Εκπαιδευτικά συστήματα που διατηρούν στενή σχέση με τις τεχνολογικές αλλαγές και τις εξελίξεις στην πραγματική ζωή και υπηρετούν την κοινωνία της γνώσης. Χρειάζεται να αλλάξουμε το μοντέλο του κεντρικά καθοδηγούμενου εκπαιδευτικού συστήματος που εμποδίζει την πρωτοβουλία δασκάλων, καθηγητών και ερευνητών, αποθαρρύνει την αριστεία και προωθεί την μετριότητα.
Σας ευχαριστώ.
