Ομιλία του Προέδρου του ΣΕΒ κ. Δημήτρη Δασκαλόπουλου, στην Ετήσια Γενική Συνέλευση των Μετόχων της Τράπεζας της Ελλάδος, 25/2/2013

Κύριοι μέτοχοι,
Κύριοι υπουργοί,
Κύριε διοικητά,
Κυρίες και κύριοι,

Διανύουμε αισίως τον τέταρτο χρόνο της κρίσης.  Η ετήσια Έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδος είναι πάντα μια ευκαιρία αναστοχασμού –των όσων έγιναν και των όσων δεν έγιναν, των ευκαιριών που χάθηκαν και των δυνατοτήτων που ακόμη υπάρχουν.  Τολμώ να πω, όμως, ότι ένας απολογισμός με ειλικρινή διάθεση αυτοκριτικής θα έδειχνε πως χάσαμε πολλές ευκαιρίες, με αποτέλεσμα να έχουμε εμείς οι ίδιοι περιορίσει τις επιλογές μας.  Στη σημερινή συγκυρία, λοιπόν, είναι αναγκαίο να γνωρίζουμε πού βρισκόμαστε –για να ξέρουμε και το πού πάμε.

Η φετινή χρονιά θα είναι καθοριστική για το μέλλον μας.  Και το μέλλον μας βρίσκεται πια στα δικά μας χέρια αποκλειστικά.

Δύο δρόμοι ανοίγονται μπροστά μας.  Δύο επιλογές μόνο έχουμε.
Η μία είναι να αξιοποιήσουμε το θετικότερο κλίμα και τις ευκαιρίες που έχουν δημιουργηθεί μετά από την οδυνηρή ανηφόρα των τελευταίων 4 ετών, ώστε να διασφαλίσουμε την ανάκαμψη μέσα στο 2014.

Η άλλη είναι να λιποψυχήσουμε μπροστά στο μέγεθος των αναγκαίων αλλαγών και να αδρανήσουμε για άλλη μια φορά αφήνοντας να πάνε χαμένες όλες οι προσπάθειες και όλες οι θυσίες αυτών των ετών.

Ο πρώτος δρόμος είναι ο ανηφορικός.  Ο δεύτερος οδηγεί στον γκρεμό.
Σε κάθε περίπτωση, φέτος είμαστε υποχρεωμένοι από τα πράγματα να έρθουμε αντιμέτωποι με τους εαυτούς μας.  Δεν υπάρχουν πλέον περιθώρια για καθυστερήσεις και υπονομεύσεις.  Δεν έχουμε την πολυτέλεια της εθελοτυφλίας ή της άρνησης.

Γιατί από εμάς και μόνο εξαρτάται, πλέον, αν θα ολοκληρώσουμε τις μεταρρυθμίσεις που απαιτεί ο εκσυγχρονισμός του τόπου, με στόχο να ξαναφέρουμε δουλειές και προκοπή, ή αν θ’ αφεθούμε να διολισθήσουμε πολύ πίσω, σε μια Ελλάδα φτωχή και μόνη.

Από τα μέσα της φετινής χρονιάς η χρηματοδότηση των πρωτογενών μας ελλειμμάτων παύει.  Ό,τι κεφάλαια είναι να έρθουν μετά τον Ιούνιο, θα πάνε υποχρεωτικά στην εξυπηρέτηση των δανείων μας.  Με άλλα λόγια, η εσωτερική δημοσιονομική διαχείριση περνά αποκλειστικά στα χέρια μας, χωρίς δυνατότητα εξωτερικού δανεισμού.  Ή θα τα καταφέρουμε, ή θα βρεθούμε αντιμέτωποι με μια κοινωνική και πολιτική αναταραχή απρόβλεπτων διαστάσεων και συνεπειών.

Πιστεύω ακράδαντα ότι έχουμε τις δυνατότητες να βγούμε με το κεφάλι ψηλά από την κρίση.  Και ξέρω ότι η κοινωνία μας, στο σύνολό της, ανεξάρτητα από ιδεολογικές ή κομματικές τοποθετήσεις, απαιτεί αντίκρισμα για τις θυσίες στις οποίες έχει υποβληθεί και θα ζητήσει λογαριασμό γι’ αυτές.  Το αν τελικά θα τα καταφέρουμε, θα είναι το μετρήσιμο αποτέλεσμα της δικής μας συλλογικής ικανότητας.

Το 2013 έφερε στον τόπο έναν αέρα συγκρατημένης αισιοδοξίας, ένα προανάκρουσμα ελπίδας.  Η προσδοκία που καλλιεργείται για ανάκαμψη το 2014 δεν είναι ουτοπική.  Αλλά θα χρειαστεί σκληρή δουλειά, συνέπεια και επιμονή για υλοποιηθεί.  Αυτά που έχουμε να κάνουμε είναι και γνωστά και ξεκάθαρα.  Τώρα ή ποτέ είναι η στιγμή να χτίσουμε την Ελλάδα της Ευρώπης.