Σημεία Παρέμβασης του Προέδρου του ΣΕΒ κ. Δημήτρη Δασκαλόπουλου από τη σημερινή συνάντηση αντιπροσωπείας του ΣΕΒ με τον Υπουργό Εργασίας & Κοινωνικής Ασφάλισης κ. Ανδρέα Λοβέρδο για το Ασφαλιστικό, 26/11/2009

«Θέλω εκ προοιμίου να υπογραμμίσω ότι:

Οι σύγχρονες επιχειρήσεις που εκφράζει ο ΣΕΒ είναι ο μοναδικός πυλώνας της οικονομίας, η μοναδική κοινωνική ομάδα που, κατά τη διάρκεια της κρίσης, ούτε επαιτεί ούτε απαιτεί ούτε απειλεί ούτε προτάσσει κόκκινες γραμμές ούτε κηρύσσει συντεχνιακούς πολέμους υπέρ των κεκτημένων του. Με αυτό το πνεύμα αντιμετωπίζουμε –και αντιμετωπίζουμε πάντα– το ασφαλιστικό μας πρόβλημα.

Είναι το μείζον θέμα των επόμενων γενεών. Η οριστική λύση του ασφαλιστικού δεν είναι μόνο αναγκαία, είναι προς το συμφέρον της κοινωνίας μας. Το ασφαλιστικό πρέπει να πάψει να είναι πρόβλημα και να ξαναγίνει η λύση για την ασφάλεια των εργαζομένων.

Γι’ αυτό απαιτούνται αποφασιστικές απαντήσεις, ολοκληρωμένες λύσεις, πραγματικές διέξοδοι…
Αν όχι εδώ και τώρα, πάντως με σταθερότητα και επιμονή.

Φτάσαμε εδώ γιατί ως κράτος, αλλά και ως κοινωνία, είχαμε επιλέξει όλα αυτά τα χρόνια τον διάλογο κωφών, δηλαδή την απραξία –ή τις εμβαλωματικές παρεμβάσεις. Η συλλογική μας άρνηση να πάρουμε υπεύθυνες και αποτελεσματικές αποφάσεις οδήγησε το ασφαλιστικό μας σύστημα κυριολεκτικά στα πρόθυρα της κατάρρευσης, γεγονός που ουσιαστικά ακυρώνει το Κράτος Πρόνοια.

Ο ΣΕΒ ενδιαφέρεται γιατί η ασφάλεια του εργαζόμενου είναι προϋπόθεση για τη συνεργασία στους χώρους εργασίας και προϋπόθεση για την ανάπτυξη. Και γιατί μαζί με τους εργαζόμενους είναι ο κύριος χρηματοδότης του συστήματος. Τα χρήματα του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης είναι τα αποθεματικά ζωής των δυνάμεων της εργασίας.

Υπό την ίδια έννοια, θεωρούμε το ασφαλιστικό ένα ανεξάρτητο, αλλά βασικό κεφάλαιο του κοινωνικού συμβολαίου, που έχουμε προτείνει στη ΓΣΕΕ και τους άλλους κοινωνικούς εταίρους, ενόψει του εθνικά κρίσιμου 2010.

Εξ’ ορισμού λοιπόν ο ΣΕΒ συμμετέχει στον διάλογο. Αυτή είναι μια πάγια θέση, που εκφράστηκε και έμπρακτα και στην προηγούμενη ευκαιρία συζήτησης του ασφαλιστικού.
Δίνει έμφαση όχι τόσο στην προσχηματικώς ζητούμενη ειλικρίνεια του διαλόγου, αλλά στην αποτελεσματικότητά του, δηλ. στη δυνατότητα να δημιουργήσει συναντίληψη και συναινέσεις και να οδηγήσει σε αποφάσεις και εφαρμογή λύσεων.

Έχουμε ήδη επεξεργασμένες θέσεις με διορθωτικά μέτρα άμεσης, μεσοπρόθεσμης και μακροπρόθεσμης εφαρμογής. Θα τα καταθέσουμε στην προτεινόμενη διαδικασία με την οποία συμφωνούμε.

Βασικό θέμα αρχής όμως, να τονίσω είναι ότι καμία προσπάθεια δεν πρόκειται να πετύχει αν δεν συντρέξουν δύο κρίσιμες προϋποθέσεις:

• Να εξορθολογήσουμε το υφιστάμενο σύστημα, που έχει εκφυλίσει την ασφάλιση από εργαλείο κοινωνικής συνοχής σε αντικείμενο πελατειακών συναλλαγών.
• Να σχεδιάσουμε μία νέα, δυναμική, αναπτυξιακή πολιτική. Διότι, η ταχύρρυθμη ανάπτυξη και η αύξηση της απασχόλησης είναι από τις κύριες συνιστώσες της λύσης.»

ΕΠΙ ΤΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ:

1. Τίθεται ένα θέμα δέσμευσης της κυβέρνησης ως προς τις προτάσεις της Επιτροπής. Θεωρούμε ότι λόγω της συγκεκριμένης σύνθεσής της θα πρέπει να υπάρχει δέσμευση της κυβέρνησης πως, αν η Επιτροπή καταλήξει σε κοινό πόρισμα, τότε, εν πολλοίς, θα γίνουν αποδεκτές οι προτάσεις της.  Αν δεν υπάρχει κοινό πόρισμα, τότε η κυβέρνηση θα νομιμοποιείται να επιβάλει τη δική της λύση.

2. Πιστεύουμε ότι σε πρώτο στάδιο η Επιτροπή θα πρέπει να ασχοληθεί με τα άμεσα προβλήματα του ασφαλιστικού και να περιμένει την ολοκλήρωση της αναλογιστικής μελέτης για να ασχοληθεί με τα μακρόχρονα, δομικά προβλήματα.