Συνάντηση του Γενικού Γραμματέα του ΟΟΣΑ με τον Πρόεδρο και το Γενικό Συμβούλιο του ΣΕΒ, 26/6/2006

Ο νέος Γενικός Γραμματέας του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) κ. Angel Gurria, μετά από πρόσκληση του Προέδρου του ΣΕΒ κ. Δημήτρη Δασκαλόπουλου, είναι επίσημος προσκεκλημένος στη συνεδρίαση του Γενικού Συμβουλίου του ΣΕΒ, σήμερα, Δευτέρα, 26.6.2006, στα γραφεία του Συνδέσμου.

O Πρόεδρος του ΣΕΒ κ. Δημήτρης Δασκαλόπουλος, στο πλαίσιο της συνάντησής του με τον κ. Gurria, έκανε τις ακόλουθες δηλώσεις:

«Είχα την ευκαιρία να συζητήσω με τον Γ.Γ. του ΟΟΣΑ κ. Angel Gurria για την πορεία της ευρωπαϊκής οικονομίας, αλλά και για τις διαγραφόμενες προοπτικές της ελληνικής οικονομίας, σε συνάρτηση με τις οικονομικές προκλήσεις και κοινωνικές επιπτώσεις της παγκοσμιοποίησης.

Είχα την ευκαιρία στη συνάντηση αυτή να υπογραμμίσω στο Γ.Γ. του ΟΟΣΑ τη μεγάλη πρόοδο που έχει επιτευχθεί τα τελευταία 20 χρόνια στη χώρα μας, η οποία διατηρεί υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, έχει αναβαθμίσει τις υποδομές της και σήμερα αναλαμβάνει πρωτοβουλίες για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητάς της.

Μιλήσαμε ακόμα για τον καθοριστικό ρόλο και την αυξημένη κοινωνική ευθύνη των επιχειρήσεων στο σύγχρονο οικονομικό περιβάλλον, όπως επίσης και για τον ρόλο του παράγοντα Παιδεία στη σύγχρονη κοινωνία της γνώσης.

Από πλευράς μου θέλω να τονίσω, ότι η αναβάθμιση της Παιδείας αποτελεί την πιο κρίσιμη προϋπόθεση για να περάσει μια χώρα – όπως η Ελλάδα – το κατώφλι του εκσυγχρονισμού.

Στο θέμα της Παιδείας  δεν υπάρχει πλέον χώρος για μισά λόγια και μισές δουλειές.

Είναι καιρός να δούμε κατάματα το πρόβλημα και να αποφασίσουμε μια για πάντα :

• Έχουμε συμβιβαστεί με την ιδέα ότι η Παιδεία μας θα συνεχίσει να παράγει πτυχιούχους ανέργους;
• Έχουμε συμβιβαστεί με την προοπτική τα ελληνικά πτυχία να είναι πτυχία δεύτερης κατηγορίας στην Ευρώπη;
• Έχουμε συμβιβαστεί με τη βεβαιότητα πως χωρίς την αναβάθμιση της παιδείας ο εκσυγχρονισμός όχι απλά της οικονομίας, αλλά της χώρας θα συνεχίσει να είναι ένα φευγαλέο όνειρο;

Πρωταρχικό δικαίωμα του κάθε νέου είναι να αποκτά ένα πτυχίο, που να σηματοδοτεί ουσιαστική γνώση και να του παρέχει  ρεαλιστικές προοπτικές εργασίας.

Σ’ ένα εκπαιδευτικό σύστημα που κατά κοινή ομολογία πάσχει, η κοινωνία και πολύ περισσότερο οι νέοι, που είναι οι άμεσοι αποδέκτες του αγαθού της Παιδείας, πρέπει (και πιστεύω ότι θέλουν) να διεκδικήσουν ριζικές και γενναίες αλλαγές, για ένα αναβαθμισμένο εκπαιδευτικό σύστημα και έτσι ένα καλύτερο μέλλον.

Η αναβάθμιση του Δημόσιου Εκπαιδευτικού Συστήματος είναι η μεγάλη εθνική πρόκληση που αντιμετωπίζουμε σήμερα. Χρειαζόμαστε μια σύγχρονη και ποιοτική δημόσια Παιδεία, που να δίνει  ίσες ευκαιρίες σε όλους, χωρίς οικονομικά εμπόδια και κοινωνικούς αποκλεισμούς, με μοναδικά κριτήρια την αξία και την ευγενική άμιλλα, μια Παιδεία που να προάγει την οικονομική και πολιτισμική ανάπτυξη και την κοινωνική συνοχή.

Η δυνατότητα παράλληλης λειτουργίας μη κρατικών Πανεπιστημίων, έχει νόημα εφόσον συμβάλλει στον εκσυγχρονισμό του Εκπαιδευτικού Συστήματος και προσδίδει αυξημένες δυνατότητες επιλογών στους νέους μας.

Η αναγκαία εκπαιδευτική μεταρρύθμιση πρέπει να γίνει το διακύβευμα ενός διαλόγου: ειλικρινούς και όχι προσχηματικού, ουσιαστικού και όχι εμβαλωματικού, αποφασιστικού και όχι παρελκυστικού.

Δεν θέλω να πιστέψω ότι τα πολιτικά κόμματα δεν μπορούν να κάνουν έναν τέτοιο διάλογο, ότι το πολιτικό σύστημα δε μπορεί να δώσει τη διέξοδο, που η κοινωνία απαιτεί στο εκπαιδευτικό μας αδιέξοδο».