Σύνοψη Προτάσεων ΣΕΒ για τη Συνταγματική Αναθεώρηση, 29/11/2006

Σύνοψη Προτάσεων ΣΕΒ

για τη Συνταγματική Αναθεώρηση

ΠΑΙΔΕΙΑ ΜΗΤΗΡ ΠΑΣΗΣ ΠΡΟΟΔΟΥ

Το γενικότερο πνεύμα του Συντάγματος στο άρθρο 16 δεν προσφέρει τις κατευθύνσεις που θα ευνοούσαν τη δρομολόγηση μεταβολών για την αναπροσαρμογή του εκπαιδευτικού συστήματος της χώρας, προς πιο ευέλικτα σχήματα, ώστε να εξασφαλίζεται η μετάδοση σύγχρονων γνώσεων, με τρόπο αποτελεσματικό, προετοιμάζοντας τους πολίτες για την Οικονομία και την Κοινωνία της Γνώσης.  Η χώρα χρειάζεται μια σύγχρονη και ποιοτική Παιδεία που να δίνει ίσες ευκαιρίες σε όλους, χωρίς οικονομικά εμπόδια και κοινωνικούς αποκλεισμούς, με μοναδικά κριτήρια την αξία και την ευγενική άμιλλα, μία Παιδεία που να προάγει την οικονομική και πολιτισμική ανάπτυξη και την κοινωνική συνοχή.

Η αναβάθμιση σε όλα τα επίπεδα του Δημόσιου Εκπαιδευτικού Συστήματος είναι η μεγάλη εθνική πρόκληση που αντιμετωπίζουμε σήμερα.  Η δυνατότητα παράλληλης λειτουργίας μη κρατικών πανεπιστημίων, ενώ δεν αποτελεί πανάκεια στην επίλυση των προβλημάτων της ανώτατης εκπαίδευσης, θα διευρύνει τις επιλογές των νέων και θα συμβάλλει στον παραπέρα εκσυγχρονισμό της παιδείας.

Στόχος της Συνταγματικής Αναθεώρησης οφείλει να είναι η ενσωμάτωση εκείνων των αρχών που θα διασφαλίζουν τον ριζικό εκσυγχρονισμό σε όλες τις βαθμίδες του εκπαιδευτικού μας συστήματος.

Ο ΣΕΒ προτείνει την αναθεώρηση όλου του περιεχομένου του άρθρου 16 προς την ανωτέρω κατεύθυνση και όχι μόνον των συγκεκριμένων παραγράφων 1, 5, 6, 7, 8 (εδ. 2) που ζητά η κυβέρνηση.

ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΜΕ ΒΙΩΣΙΜΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ

Η προώθηση της ανάπτυξης και η προστασία του περιβάλλοντος δεν μπορούν να είναι πλέον στόχοι όπου ο ένας αίρεται σε βάρος του άλλου.  ‘Η, ακόμη, να δίνεται προτεραιότητα στην προστασία του περιβάλλοντος, όπως έχει ερμηνευτεί η έννοια της αειφόρου ανάπτυξης.  Αυτό συχνά συνεπάγεται ακύρωση επενδύσεων και αδυναμία προσέλκυσης ξένων κεφαλαίων –χωρίς τα οποία δεν μπορούμε να διατηρήσουμε τους υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης που επιδιώκουμε.  Παράλληλα, χωρίς χωροταξικό σχέδιο δεν μπορεί να επιτευχθεί η εξισορρόπηση των δύο στόχων της ανάπτυξης και της προστασίας του περιβάλλοντος.

Επιβάλλεται λοιπόν:

• να αντικατασταθεί η αρχή της αειφόρου ανάπτυξης με την αρχή της βιώσιμης ανάπτυξης,
• να μετατραπεί η ρυθμιστική αρμοδιότητα του κράτους ως προς τον χωροταξικό σχεδιασμό σε ρυθμιστική υποχρέωση και ευθύνη και να επεκταθεί και στους φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης.

ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΚΡΑΤΟΣ ΔΙΚΑΙΟΥ ΜΕ ΙΣΟΝΟΜΙΑ, ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Το σύγχρονο Κράτος Δικαίου απαιτεί ποιότητα:

• Στην εκτελεστική λειτουργία — με  τον καθορισμό χρονικών ορίων στην ανταπόκρισή της.
• Στη νομοθετική λειτουργία — με την αναμόρφωση του θεσμού της νομοθετικής  εξουσιοδότησης και την κατάρτιση ουσιαστικών εκθέσεων για τις επιπτώσεις του νόμου στην ανταγωνιστικότητα και στα δημοσιονομικά.
• Στην απονομή της δικαιοσύνης — με την ταχύτερη διεξαγωγή δικών.

Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΜΕ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟ

Η οικονομική ελευθερία και ο ανταγωνισμός  προστατεύονται από το Σύνταγμα, αλλά η ιδιωτική πρωτοβουλία μνημονεύεται μόνο περιστασιακά στο άρθρο 106.  Εξάλλου, οι διατάξεις του ίδιου άρθρου σχετικά με τον προγραμματισμό και τις εξαγορές των επιχειρήσεων με την αναγκαστική συμμετοχή του Κράτους σ’ αυτές, καθώς και οι αναφορές σε προγράμματα οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης είναι προϊόν της μεταπολεμικής δεινής κατάστασης και δεν συνάδουν πλέον με το περιεχόμενο ενός σύγχρονου Συντάγματος ούτε με τη σύγχρονη πρακτική της ανοιχτής ευρωπαϊκής οικονομίας μας.

Ο ΣΕΒ προτείνει την ενσωμάτωση στο νέο Σύνταγμα των σχετικών αξιών του Ευρωσυντάγματος που κυρώθηκε από την ελληνική Βουλή και οι οποίες αναφέρονται στο ελεύθερο ανταγωνισμό και τη βιώσιμη ανάπτυξη.

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ

O νέος μας Καταστατικός Χάρτης πρέπει να ενσωματώσει τις έννοιες και αξίες που περιλαμβάνονται στο Ευρωπαϊκό Σύνταγμα και οι οποίες εστιάζονται στην καταπολέμηση του κοινωνικού αποκλεισμού και των διακρίσεων, στην προώθηση της κοινωνικής δικαιοσύνης και προστασίας και στην αλληλεγγύη μεταξύ των γενεών.

Το σύγχρονο Κράτος Δικαίου οφείλει να αναγνωρίζει ότι ο διάλογος μεταξύ των κοινωνικών εταίρων μπορεί να οδηγεί,  εφόσον οι εταίροι το επιθυμούν σε σύναψη συμβατικών σχέσεων ή και συμφωνιών, οι οποίες εφαρμόζονται με νόμους, όπως σε ευρωπαϊκό επίπεδο εφαρμόζονται με ευρωπαϊκούς κανονισμούς.

Τέλος, πρέπει να προάγει τον θεσμό της Κοινωνίας των Πολιτών.