Επισκόπηση
- Καθώς οι διαπραγματεύσεις προσεγγίζουν σε σημείο καμπής, η έμφαση στην αύξηση της φορολογικής επιβάρυνσης αναδεικνύει το αναπτυξιακό έλλειμμα της επιδιωκόμενης συμφωνίας. Η υπερφορολόγηση των συνεπών φορολογουμένων θα έχει καταλυτικές αρνητικές επιδράσεις στην αγορά και την ανεργία, καθώς και στα κίνητρα για εργασία και αποταμίευση. Εξασθενούν σημαντικά οι δυνατότητες των νέων να βρουν δουλειά, των ανέργων να ανακτήσουν μία αξιοπρεπή διαβίωση και των πιο παραγωγικών μελών της κοινωνίας να συνεχίσουν να προσφέρουν στην ανόρθωση της οικονομίας της χώρας.
- Το αναπτυξιακό πρότυπο που επιδιώκεται με περιορισμούς στις αγορές εργασίας και προϊόντων, με πρακτικές προστασίας από τον ανταγωνισμό, με πελατειακές πολιτικές αναδιανομής εισοδήματος, με πρακτικές αποθάρρυνσης των ξένων επενδύσεων και των αποκρατικοποιήσεων, και με κρατικές εν γένει παρεμβάσεις στην οικονομία, οδηγεί σε αδιέξοδο. Η οικονομική θεωρία και η εμπειρία από τις αναπτυγμένες χώρες του υπαρκτού καπιταλισμού το αποδεικνύουν.
- Παρά τις προσδοκίες για αποκλιμάκωση της οικονομικής δραστηριότητας τα επόμενα τρίμηνα, παραμένει αξιοσημείωτη η δυναμική πορεία της οικονομίας στο τετράμηνο του 2015. Οι εξαγωγές αγροτικών και βιομηχανικών προϊόντων, η παραγωγή του μεταποιητικού κλάδου (χωρίς πετρελαιοειδή), η καθαρή ροή απασχόλησης που συναρτάται σε μεγάλο βαθμό με την έξαρση του τουρισμού αλλά όχι μόνο, αποτελούν σαφείς ενδείξεις ότι η οικονομία αντιστέκεται, παρά την μεγάλη αβεβαιότητα που επικρατεί για το μέλλον. Οι εξελίξεις αυτές οφείλονται εν μέρει στην μεταφορά της αναπτυξιακής δυναμικής του 2014 στο τρέχον έτος, σε συνδυασμό με την τόνωση του διαθέσιμου εισοδήματος που συνεχίζεται σε μεγάλο βαθμό στο α’ εξάμηνο του 2015. Οι μισθοί, οι συντάξεις και η απασχόληση έχουν σταθεροποιηθεί, η συσσώρευση ληξιπρόθεσμων οφειλών έχει ενταθεί, και οι συνεχιζόμενες εκροές καταθέσεων από το τραπεζικό σύστημα τροφοδοτούν μία πλασματική αίσθηση αύξησης του πλούτου. Ως αποτέλεσμα, η ιδιωτική κατανάλωση διατηρείται σε σχετικά εύρωστο επίπεδο.
- Πρόσφατη έρευνα της ICAP καταγράφει το σημαντικό brain drain που προκαλεί η κρίση. Ανεργία, χαμηλές αποδοχές και αδιάφορες προοπτικές εξέλιξης, διαφθορά, αναξιοκρατία, η κρίση και η αβεβαιότητα εκδιώκουν την αφρόκρεμα των επιστημόνων και στελεχών. Η άρση των λόγων μετανάστευσης και η δυνητική επιστροφή μέρους έστω εξ αυτών θα ενίσχυε σημαντικά τον παραγωγικό ιστό της χώρας. Οι φόροι και εισφορές που αντιστοιχούν στις αποδοχές με τις οποίες θα δεχόντουσαν να επιστρέψουν αυτοι οι επιστήμονες και αυτά τα στελέχη υπερβαίνουν σε ετήσια βάση το διπλάσιο της προτεινόμενης από την κυβέρνηση έκτακτης εισφοράς στις επιχειρήσεις.
Διαβάστε εδώ το Εβδομαδιαίο Δελτίο για την Ελληνική Οικονομία – Οικονομία & Επιχειρήσεις: “Και τα μανταρίνια θα μείνουν στα δένδρα!”, 11 Ιουνίου 2015.
