Α) Δεν περιλαμβάνεται στις διατάξεις της νομοθεσίας για τον νομοθετικά καθορισμένο κατώτατο μισθό/ημερομίσθιο
Β) Δεν υφίσταται στις περιπτώσεις των συλλογικών ρυθμίσεων (ΣΣΕ / ΔΑ) που έχουν λήξει
Γ) Δεν περιλαμβάνεται στις διατάξεις της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΕΓΣΣΕ)
1. Επίδομα γάμου για όλους τους εργαζόμενους εισήγαγε η παρ. 2 της 10/1976 απόφασης του Δευτεροβάθμιου Διοικητικού Διαιτητικού Δικαστηρίου (ΔΔΔΔ) Αθηνών σε ποσοστό 5%, η οποία κυρώθηκε με το άρθρο 16 του νόμου 435/1976. Το επίδομα γάμου αυξήθηκε σε 10%, με το άρθρο 4 της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΕΓΣΣΕ) του 1989.
4. Βάσει του άρθρου 8 παρ. 1 Ν. 1876/1990, όπως τροποποιήθηκε από το Ν. 4093/2012 ( παρ. ΙΑ .11. υποπαρ. 2α), στις ΕΓΣΣΕ οι βασικοί μισθοί / ημερομίσθια, οι προσαυξήσεις αυτών και κάθε μισθολογικός όρος ισχύουν μόνο για τους εργαζόμενους που απασχολούνται από εργοδότες των συμβαλλόμενων εργοδοτικών οργανώσεων. Το επίδομα γάμου συνιστά μισθολογικό όρο, αφού αποτελεί προσαύξηση του βασικού μισθού / ημερομισθίου.
Διαβάστε εδώ ολόκληρο το Flash Report “Τι ισχύει για το επίδομα γάμου;” – 21 Μαρτίου 2019.