Επισκόπηση
Το Brexit ενισχύει τις διασπαστικές τάσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ο ευρωσκεπτικισμός εξακολουθεί να τροφοδοτείται από την οικονομική ανισότητα, καθώς οι αμοιβές των εργαζομένων δεν ακολουθούν, σε πολλές περιπτώσεις, τον ρυθμό ανάπτυξης της οικονομίας. Η Ελλάδα παρακολουθεί τις ευρωπαϊκές εξελίξεις έχοντας εναποθέσει όλες τις ελπίδες της σε μία ανάκαμψη της οικονομίας για την οποίαν, όμως, θα πρέπει να υιοθετηθούν συγκεκριμένες πολιτικές και μέτρα. Η οικονομική πολιτική πρέπει, συνεπώς, να αλλάξει ρότα ώστε να τονωθεί η αναπτυξιακή διαδικασία. Χρειάζονται επενδυτικές πρωτοβουλίες άμεσης απόδοσης. Καμία, όμως, πρωτοβουλία δεν μπορεί να ευδοκιμήσει, χωρίς την άρση των περιορισμών στην κίνηση κεφαλαίων. Οι περιορισμοί θα αρθούν συν τω χρόνω με την εφαρμογή του Μνημονίου και εφόσον η χώρα επανακτήσει την εμπιστοσύνη των αγορών, λειτουργώντας με πρωτογενή δημοσιονομικά πλεονάσματα που είναι διατηρήσιμα. Οποιαδήποτε παρέκκλιση από αυτή την πορεία θα είναι αδιέξοδη και καταστροφική επιλογή. Σε κάθε περίπτωση, η χώρα μας επιβάλλεται να γίνει από σήμερα χώρα προορισμού επενδυτικών κεφαλαίων. Ας αρχίσουμε, λοιπόν, να υλοποιούμε άμεσα τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις με στόχους και χρονοδιαγράμματα. Ας ιδιωτικοποιήσουμε τις υποδομές δικτύων, όπου υπάρχει επιχειρηματικό ενδιαφέρον. Ας δώσουμε κίνητρα μέσω υπεραποσβέσεων για να γίνουν ιδιωτικές επενδύσεις. Ας τελειώσουμε μια ώρα ταχύτερα με τις εταιρικές αναδιαρθρώσεις και τα κόκκινα δάνεια. Ας ξαναβάλουμε μπροστά την αγορά ακινήτων μέσω κινήτρων για οικιστικές και εμπορικές αναπλάσεις. Ας επενδύσουμε στην ακτογραμμή της Αττικής. Ας κάνουμε μερικές απλές κινήσεις όπως π.χ. σιδηροδρομική σύνδεση με το Λαύριο για διευκόλυνση της εμπορικής και επιβατικής κίνησης και ας ιδιωτικοποιηθούν επιτέλους τα τρένα. Ας δώσουμε προτεραιότητα στις επενδύσεις σε μεγάλα έργα, είτε με παραχώρηση της εκμετάλλευσης είτε με συμπράξεις δημοσίου και ιδιωτικού τομέα. Ας μπούμε στην κυκλική οικονομία αναθέτοντας π.χ. τα έργα για την διαχείριση των σκουπιδιών. Ας δώσουμε κίνητρα για επενδύσεις στον τουρισμό και την παραθεριστική κατοικία, στην καινοτομία και τις νεοφυείς επιχειρήσεις. Όλα αυτά, όμως, θα γίνουν, εάν εκσυγχρονισθεί η διακυβέρνηση της χώρας και επιπλέον η κοινωνία αντιληφθεί ότι είναι προς το συμφέρον όλων να αναπτύσσεται η ιδιωτική οικονομία. Η χώρα σήμερα βρίσκεται εγκλωβισμένη σε οικονομική και πολιτική στασιμότητα. Ο χρόνος, που περνάει ανεκμετάλλευτος δεν γυρίζει πίσω και επιβαρύνει δυσανάλογα το μέλλον. Στις δημοκρατίες λέγεται ότι δεν υπάρχουν αδιέξοδα. Μπορεί όμως και να υπάρξουν και γι αυτό πρέπει να αποφευχθούν σενάρια ακυβερνησίας που μπορεί να προκύψουν από πειραματισμούς στον εκλογικό νόμο.
- Η οικονομική εμπιστοσύνη και ο PMI, προ του Βρετανικού δημοψηφίσματος, συνέχιζαν την τάση διστακτικής εξισορρόπησης, μια τάση που ακολουθούσαν επίσης οι λιανικές πωλήσεις και η καθαρή ίδρυση επιχειρήσεων. Η εύθραυστη αυτή ισορροπία, όμως, καταγράφει επίσης ότι δεν αντιμετωπίζουμε ριζικά ζητήματα όπως η μεγάλη υστέρηση ετοιμότητας της χώρας να συμμετάσχει σε διεθνή ψηφιακά δίκτυα, με αποτέλεσμα να εκτίθεται στους κινδύνους ριζικών αλλαγών στην παγκόσμια οικονομία χωρίς να έχει την ικανότητα να καρπωθεί τα οφέλη.
- Ένας τρόπος με τον οποίο αλλάζει ο κόσμος μας είναι η μετατόπιση των διεθνών ροών από την ύλη στα δεδομένα. Η νέα αυτή παγκοσμιοποίηση, όπως άλλωστε και η πρώτη, προσφέρει ευκαιρίες ανάπτυξης, αλλά εναπόκειται στις επιμέρους χώρες να τις αδράξουν. Η ικανότητα για την επωφελή συμμετοχή στις παγκόσμιες αγορές πρέπει σήμερα, όπως και χτές, να οικοδομηθεί συνειδητά και, μεταξύ άλλων, απαιτεί την ενδυνάμωση των πολιτών μέσω της εκπαίδευσης αλλά και τους κατάλληλους θεσμούς και επαρκείς υποδομές. Η Ελλάδα υστερεί σε πολλές από αυτές τις προϋποθέσεις, όμως το γεγονός ότι η νέα παγκοσμιοποίηση πλέον είναι ανοιχτή και σε μικρές επιχειρήσεις, σημαίνει ότι υπό προϋποθέσεις το μικρό μέσο μέγεθος της Ελληνικής επιχείρησης δεν θα αποτελεί πλέον κρίσιμο μειονέκτημα. Μένει συνεπώς να εκπληρωθούν αυτές οι προϋποθέσεις, που περιλαμβάνουν όχι μόνο τη χαμηλή γραφειοκρατία και το ανταγωνιστικό επιχειρηματικό περιβάλλον που διευκολύνει την ίδρυση επιχειρήσεων και ένα πτωχευτικό που δεν αυξάνει υπέρμετρα το φόβο της αποτυχίας, αλλά και, μεταξύ άλλων, θεσμική θωράκιση σε ζητήματα που άπτονται των άυλων περιουσιακών στοιχείων, όπως η αποτελεσματική προστασία πνευματικής ιδιοκτησίας και η ποιότητα της δικαιοσύνης. Περιλαμβάνει επίσης υποδομές όχι μόνο για τη διευκόλυνση του εμπορίου και των ροών ανθρώπων, αλλά και ειδικές υποδομές διακίνησης και προστασίας των ψηφιακών δεδομένων από κακόβουλες πρακτικές.
Διαβάστε εδώ το Eβδομαδιαίο Δελτίο για την Ελληνική οικονομία – Οικονομία & Επιχειρήσεις: «Το μόνο πράγμα που πρέπει να φοβόμαστε είναι αυτός ο ίδιος ο φόβος», 7 Ιουλίου 2016 – Φραγκλίνος Ρούσβελτ (1933)