Χαιρετισμός κ. Θεόδωρου Φέσσα Προέδρου ΣΕΒ στο «10ο CEO Summit – Athens 2016»

Κυρίες και Κύριοι,

Μετά την προχθεσινή απόφαση του Eurogroup, αισθάνομαι λίγο πιο  αισιόδοξος ως προς τα βήματα που έχουν γίνει το τελευταίο διάστημα και την αναγνώριση που λαμβάνουμε για αυτά από τους εταίρους μας. Οφείλω όμως να επισημάνω ότι το αυστηρό πλαίσιο δημοσιονομικής πολιτικής στο οποίο έχει εγκλωβιστεί η ελληνική οικονομία με τα υψηλά πλεονάσματα δεν πρέπει να μας οδηγήσει σε νέα αύξηση των φόρων. Τα μέτρα που ζητούνται για το 2018 δεν θα φέρουν αποτέλεσμα και δεν πρέπει να φορτωθούν πάλι στις πλάτες των συνεπών φορολογουμένων, επιχειρήσεων και μισθωτών.

Το πρωτογενές πλεόνασμα του 3,5% μπορεί και πρέπει να επιτευχθεί, ώστε να αποδείξουμε στους εταίρους μας ότι είμαστε μια σοβαρή χώρα, με διατηρήσιμη δημοσιονομική πειθαρχία και φιλοαναπτυξιακή πολιτική βούληση.
Είμαι βέβαιος ότι μόνο τότε τα ζητούμενα πλεονάσματα θα μειωθούν τόσο σε απόλυτους αριθμούς όσο και σαν ποσοστό του ΑΕΠ, με μία νέα αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους.

Το 2017 προβλέπεται να είναι δύσκολο για τις επιχειρήσεις και τους εργαζόμενους τους, παρά τις πρώτες ενδείξεις ανάκαμψης που είναι εδώ και επαναφέρουν την οικονομία στα επίπεδα του 2014. Οι προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε είναι πολλές και μεγάλες.

Επιγραμματικά:

• η υπερφορολόγηση αναστέλλει την οικονομική δραστηριότητα και τη δημιουργία θέσεων εργασίας
• Πολλές αγορές προϊόντων και υπηρεσιών παραμένουν ακόμη κλειστές, διογκώνοντας το κόστος λειτουργίας των επιχειρήσεων, παρά τις συστάσεις του ΟΟΣΑ για κατάργηση των περιοριστικών πρακτικών
• η μεταρρύθμιση της αγοράς εργασίας βάλλεται, και πολλοί επιδιώκουν επαναφορά στις στρεβλώσεις των εργασιακών σχέσεων του παρελθόντος, παρότι η ανάκαμψη παραμένει ακόμη το ζητούμενο
• οι περιορισμοί στην κίνηση κεφαλαίων, όχι μόνο εμποδίζουν το εμπόριο και τις επενδύσεις, αλλά δημιουργούν και αντικίνητρα στην επίσπευση εφαρμογής του προγράμματος, αφού έχει αποφευχθεί ο κίνδυνος φυγής των καταθέσεων στο εξωτερικό
• τα υψηλά πραγματικά επιτόκια, λόγω κινδύνου χώρας, είναι απαγορευτικά για τη χρηματοδότηση επενδυτικών σχεδίων, ενώ η μη αποτελεσματική αντιμετώπιση των συσσωρευμένων προβληματικών δανείων κρατά τη ρευστότητα μακριά από την αγορά
• η αγορά ακινήτων πνέει τα λοίσθια με τη δημευτική φορολογία να δρα διαλυτικά για τις προοπτικές του κλάδου. Επιπλέον το επικείμενο κύμα δημοπρασιών ακινήτων στο πλαίσιο της αντιμετώπισης των κόκκινων τραπεζικών δανείων θα οδηγήσει σε νέα πτώση τιμών πριν η αγορά ισορροπήσει σε νέα χαμηλά επίπεδα
• οι νόμοι παραμένουν αδρανείς καθώς καθυστερούν οι υπουργικές αποφάσεις και τα προεδρικά διατάγματα που προβλέπονται για την ενεργοποίηση τους
• το φαινόμενο της de facto αρνησιδικίας, λόγω των μεγάλων καθυστερήσεων σε ένα απαρχαιωμένο και γραφειοκρατικό δικαστικό σύστημα εμποδίζει την εύρυθμη λειτουργία της αγοράς
• το ασφαλιστικό σύστημα παραπαίει καθώς παραμένει βαθιά ελλειμματικό και αντιαναπτυξιακό και, κυρίως, γιατί θεωρείται άδικο από τους πολίτες

Μετά από όλα αυτά που σας ανέφερα, θα ρωτήσετε, και με το δίκιο σας, μπορούμε να είμαστε αισιόδοξοι; Για να συμβεί αυτό πιστεύω ότι χρειάζεται να συμφωνήσουμε επιτέλους κυβέρνηση, κοινωνία και επιχειρήσεις ότι πρέπει να βάλουμε το άλογο, δηλαδή την πραγματική οικονομία, μπροστά από το κάρο. Θεωρώ, βεβαίως δεδομένο ότι οι στόχοι του προγράμματος προσαρμογής που εφαρμόζει η χώρα είναι απαραίτητο να επιτευχθούν, ώστε να επανέλθει η αξιοπιστία της οικονομικής πολιτικής και να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη στις αναπτυξιακές προοπτικές της Ελλάδας. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν άλλες επιλογές πολιτικής.

Υπάρχουν λύσεις σε όλα τα προβλήματα που ανέφερα. Υπάρχουν εναλλακτικές προτάσεις. Επιγραμματικά και πάλι, επιβάλλεται άμεσα:

• να ρυθμιστεί το φορολογικό βάρος, έτσι ώστε να πέφτει σε περισσότερους ώμους, με την πάταξη της φοροδιαφυγής μέσω ηλεκτρονικών συναλλαγών και την χορήγηση φορολογικών κινήτρων προς τους πιο παραγωγικούς εργαζόμενους και επιχειρήσεις (μείωση μη μισθολογικού κόστους, υπεραποσβέσεις επενδύσεων, αφορολόγητες παροχές στους εργαζόμενους, κ.α.)
• να μπει τέρμα στα προνόμια ορισμένων επαγγελματικών ομάδων σε βάρος του συνόλου της κοινωνίας, μέσω της πλήρους απελευθέρωσης των αγορών προϊόντων και υπηρεσιών
• να εγγυηθούμε την ασφάλεια της εργασίας και ταυτόχρονα την ευελιξία της ώστε να διευκολυνθεί η αναπτυξιακή διαδικασία. Δεδομένου ότι στη χώρα μας –κατ’ εξαίρεση ως προς τον υπόλοιπο κόσμο- η σχετική ερμηνεία του Συντάγματος επιβάλλει τη δυνατότητα μονομερούς προσφυγής σε υποχρεωτική διαιτησία, ο καθορισμός των κατώτατων μισθών πρέπει να γίνεται ευέλικτα και χωρίς καταναγκασμό σε επιχειρησιακό ή κλαδικό επίπεδο, ενώ η εθνική συλλογική σύμβαση εργασίας μεταξύ των κοινωνικών εταίρων να καλύπτει–πλην μισθών- θέματα, όπως οι εργασιακές σχέσεις, μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης, αποζημιώσεις, προστασία θέσεων εργασίας, ζητήματα υγιεινής και ασφάλειας, minimum παροχές, συνταξιοδοτικές/ ασφαλιστικές ρυθμίσεις πέραν των προβλεπόμενων στο νόμο κ.ο.κ.
• Να αρθούν σταδιακά οι περιορισμοί στη κίνηση κεφαλαίων, ώστε να δοθεί ένα μήνυμα αξιοπιστίας και εμπιστοσύνης στις αγορές. Έτσι θα αναλάβουμε πλήρως και με πειστικό τρόπο, το κόστος της διαφύλαξης της δημοσιονομικής πειθαρχίας και υλοποίησης των μεταρρυθμίσεων του προγράμματος, διευκολύνοντας και την έξοδο της χώρας στις αγορές
• να διοχετευθεί με ταχείς ρυθμούς η μη τραπεζική ρευστότητα στην αγορά από τα προγράμματα ΕΣΠΑ, τον αναπτυξιακό νόμο και τις εναλλακτικές πηγές χρηματοδότησης (Εθνικό Ταμείο Επιχειρηματικότητας και Ανάπτυξης – ΕΤΕΑΝ, διεθνείς χρηματοδοτικοί οργανισμοί, κ.τ.λ.)
• ο ΕΝΦΙΑ να γίνει ανταποδοτικός φόρος που θα επιβαρύνει όλα ανεξαιρέτως τα ακίνητα, αναλογικά με την πραγματική τους αξία και χωρίς να επιβαρύνει τη συσσώρευση ακίνητης περιουσίας. Επίσης να καταργηθεί ο φόρος υπεραξίας ακινήτων και όχι να μεταφέρεται συνεχώς η εφαρμογή του στο μέλλον καθώς, έτσι, εμποδίζεται η ανάκαμψη της αγοράς ακινήτων
• να δημιουργηθεί Ομάδας Δράσης για την άρση όλων των διαδικαστικών/συναλλακτικών εμποδίων όσον αφορά στην ανταγωνιστικότητα και την επιχειρηματική λειτουργία (αδειοδότηση, εγκατάσταση, γραφειοκρατία, κ.τ.λ.), όπως αποτυπώνονται στις διεθνείς κατατάξεις της χώρας μας από εξειδικευμένους διεθνείς οργανισμούς (World Economic Forum, World Bank, κ.τ.λ.)
• να συντμηθεί ο χρόνος απονομής δικαιοσύνης με την εισαγωγή μεταρρυθμίσεων στον τρόπο λειτουργίας των δικαστηρίων ώστε να αυξηθεί  η παραγωγικότητα τους (εισαγωγή τεχνολογίας, κ.τ.λ.)
• να προβλεφθεί στη νομοθεσία μέγιστος χρόνος δημοσίευσης/έκδοσης υπουργικών αποφάσεων/προεδρικών διαταγμάτων που να μην υπερβαίνει τους έξι μήνες
• τέλος να δρομολογηθεί μια πραγματική μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος όπου θα λειτουργήσει στην πράξη ο 2ος και 3ος πυλώνας με στόχο την μείωση του μη μισθολογικού κόστους, την αύξηση των εισοδημάτων των εργαζομένων και τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων. Να διαμορφώσουμε ένα λειτουργικό και ολοκληρωμένο θεσμικό πλαίσιο για την προπτωχευτική και πτωχευτική διαδικασία που να επιλύει γρήγορα, δίκαια και αποτελεσματικά το καρκίνωμα των κόκκινων δανείων που απαγορεύουν στις τράπεζες να επιτελέσουν τον αναπτυξιακό τους ρόλο

Τα παραπάνω είναι ένα απάνθισμα από τις προτάσεις του ΣΕΒ. Είμαι σίγουρος ότι υπάρχουν προτάσεις και από όλους τους φορείς.  Όλες αυτές οι προτάσεις αξίζει να συζητηθούν στο δημόσιο διάλογο και οι πιο εύστοχες να υιοθετηθούν το ταχύτερο δυνατό.

Κυρίες και Κύριοι,

Πολλά μπορούν να γίνουν για να βοηθήσουμε εμείς οι ίδιοι τους εαυτούς μας και να βγούμε έτσι από την κρίση και την ύφεση που κατατρώει την χώρα τα τελευταία χρόνια. Ελπίζω ότι συμφωνείτε μαζί μου ότι υπάρχουν περιθώρια για εθνικές δράσεις ώστε να βοηθήσουμε όλοι μαζί, επιχειρήσεις και εργαζόμενοι, στην ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας και της ευημερίας όλων μας. Επιβάλλεται ο πολιτικός κόσμος να αφουγκραστεί τις προτάσεις των ανθρώπων της αγοράς και να δώσει λύσεις στα αδιέξοδα. Και πρέπει και εμείς να στρατευθούμε ώστε να βοηθήσουμε σε μία εθνική προσπάθεια αποτίναξης των στρεβλώσεων που χαρακτηρίζουν το παραγωγικό δυναμικό της χώρας και να αποδείξουμε έμπρακτα την αγάπη μας προς την πατρίδα μένοντας και επενδύοντας στην χώρα μας.

Σας ευχαριστώ!