Χαιρετισμός του Προέδρου του ΣΕΒ κ. Θεόδωρου Φέσσα, στο «27ο Ετήσιο Συνέδριο του Ελληνο-Αμερικανικού Επιμελητηρίου» Greece and the Global Disruptive Environment

Κυρίες και κύριοι, αγαπητοί οικοδεσπότες,

• Η παγκόσμια οικονομική κρίση προκάλεσε τεκτονικές αλλαγές στις ανεπτυγμένες χώρες της Δύσης, με αποτέλεσμα τη ραγδαία αύξηση της αμφισβήτησης από πλατιά στρώματα της κοινωνίας που εναντιώθηκαν στις λεγόμενες «κατεστημένες πολιτικές και οικονομικές ελίτ».
• Τη λαϊκή αυτή κατακραυγή εκμεταλλεύτηκαν αντισυμβατικοί πολιτικοί, είτε της Αριστεράς, είτε της Δεξιάς και διεκδίκησαν την εξουσία.

Οι πολιτικοί αυτοί έθεσαν τα σωστά ερωτήματα, αλλά σταδιακά αποκαλύπτεται ότι δεν έχουν τις σωστές απαντήσεις.

• Στην Ελλάδα, μετά από επτά χρόνια κρίσης, απεδείχθη ότι δεν «υπάρχουν μαγικές συνταγές».

Βέβαια το πρόβλημα στην Ελλάδα είναι η δημιουργία πλούτου και όχι η διανομή του, όπως τίθεται στις χώρες της Δύσης.

• Επιβάλλεται λοιπόν  να αυτοπροσδιορισθούμε σαν κοινωνία με άξονα το μέλλον αντί για το παρελθόν, και να υπογράψουμε μια νέα κοινωνική συμφωνία μεταξύ μας.

Το πρώτο κεφάλαιο αυτής της συμφωνίας θα αναφέρει ότι δεν μιλάμε πλέον για το παρελθόν, αλλά σχεδιάζουμε όλοι μαζί το μέλλον. Δεν χρειαζόμαστε άλλες αναφορές στον Εμφύλιο, στα λάθη και τις παραλήψεις του ενός και του άλλου.

Ουδείς αναμάρτητος! Και το μόνο βέβαιο είναι ότι όλοι μας είμαστε ωφελημένοι (άλλοι περισσότερο και άλλοι λιγότερο) από την ραγδαία ανάπτυξη του βιοτικού επιπέδου που έφερε η συμμετοχή της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωζώνη, με το κατά κεφαλήν εισόδημα να βελτιώνεται σημαντικά τα τελευταία 35 χρόνια.

Και ούτε πρέπει, ούτε μας συμφέρει να επιστρέψουμε πίσω. Είναι λυπηρό που ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Barack Obama, κατά την πρόσφατη επίσκεψη του στη χώρα μας, δεν βρήκε κάτι να πει για την Ελλάδα της παραγωγής και της καινοτομίας, την Ελλάδα του παρόντος και του μέλλοντος και αναφέρθηκε μόνο στο ένδοξο παρελθόν μας και στο ελληνικό φιλότιμο.

Στη Δύση σήμερα η σύγκρουση δεν είναι μεταξύ Δεξιάς και Αριστεράς, αλλά μεταξύ του προστατευτισμού, των κλειστών συνόρων και των ανοιχτών αγορών και κοινωνιών.

Ας δώσουμε λοιπόν, σ’αυτήν την ανοικτή κοινωνία και οικονομία που διαμορφώνει η Ευρωπαϊκή Ένωση, τη δυνατότητα στους Έλληνες να μείνουν στη χώρα τους, στους ξένους να έλθουν να ζήσουν και να επενδύσουν σε μία από τις ωραιότερες, ειρηνικότερες και φιλικότερες χώρες της υφηλίου και στις επιχειρήσεις να δώσουν δουλειές στους συμπατριώτες μας.

Στην κατάσταση που είμαστε σήμερα τα χρειαζόμαστε όλα: και ελάφρυνση του χρέους και το QE και τα αυξημένα κρατικά έσοδα και τη μείωση δαπανών του κράτους και τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις.

Χρειαζόμαστε όμως πρωτίστως ένα όραμα, μια συμφωνία για το μέλλον μας και ένα έξυπνο κράτος που να συνειδητοποιεί το πρόβλημα, για να το λύσει.

Ένα κράτος και ένα πολιτικό σύστημα που έχει τη δομή να ακούει την κοινωνία σταθερά και σε όλα τα επίπεδα – πάντα στα πλαίσια διαλόγου και επιχειρημάτων

Ένα αποτελεσματικό κράτος που διοικείται και αξιοποιεί τους έντιμους και εργατικούς  Έλληνες με τρόπο οργανωμένο. Αξιολογεί το νομοθετικό έργο και τις πολιτικές ως προς τις συνέπειες τους. Δεν επιμένει να κάνει το πάντα μόνο του, αλλά ελέγχει με σύστημα και οργάνωση το αποτέλεσμα και τη συμμόρφωση.

Ένα κράτος που δεν ασκεί εξουσία πνίγοντας στη ρύθμιση κάθε δημιουργική δύναμη, αλλά αντλεί τη δύναμη του από την άνθιση ενός ιδιωτικού τομέα που εποπτεύεται αποτελεσματικά με εύλογους κανόνες. Προσφέρει δηλαδή το πλαίσιο εκείνο που επιτρέπει στην επιχείρηση που είναι ανταγωνιστική, να μεγαλώσει χωρίς εμπόδια, να αξιοποιήσει τα πλεονεκτήματα της, προσφέροντας θέσεις απασχόλησης, μισθούς και φορολογητέα ύλη.

Ένα αποτελεσματικό κράτος καταγράφει διαρκώς τα κενά που αφήνει πίσω της η αγορά και επεξεργάζεται δημοκρατικά, δηλαδή συναινετικά,  αντίστοιχες δράσεις μόνο εκεί που χρειάζονται.

• Μεριμνά για το καλό σχολείο, όχι για τη δομή του εκπαιδευτικού συστήματος.
• Ενδιαφέρεται για την αποτελεσματική κοινωνική πολιτική στην πράξη και όχι στη θεωρία.
• Σέβεται αυτούς που δούλεψαν έντιμα και με όρεξη, φορολογώντας τους μεν, αλλά όχι σε επίπεδο δήμευσης. Αξιοποιεί τα χρήματα των φόρων με τρόπο που πράγματι πιάνουν τόπο, εκεί που πιάνουν τόπο.

Χρειαζόμαστε βέβαια και μια επιχειρηματική τάξη που επενδύει, προστατεύει τον εργαζόμενο, αναδεικνύει κοινωνική ευαισθησία και πληρώνει τους φόρους της.

Μέσα στην κρίση μάθαμε με τον πλέον επώδυνο τρόπο ότι «μεταρρυθμίσεις ή κοινωνική ευαισθησία» είναι ψευτοδίλημμα. Το ζήτημα είναι ο συνδυασμός – οι ανοιχτές αγορές δημιουργούν το πλαίσιο στο οποίο η οργανωμένη, εξωστρεφής, καινοτόμα, σύννομη επιχείρηση θα ανθίσει και θα μεγαλώσει.

Το πλαίσιο που επιτρέπει στον επιχειρηματία να υλοποιήσει το στρατηγικό όραμα του και στους ανθρώπους της παραγωγής να δώσουν στην Ελληνική επιχείρηση το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα στις διεθνείς αγορές.

Έτσι θα ενδυναμωθεί και η μεσαία τάξη – γιατί αυτές οι επιχειρήσεις είναι οι βάσεις της απασχόλησης και δημιουργούν εισοδήματα που επιτρέπουν στη μεσαία τάξη να αναπτυχθεί και να νιώσει ασφαλής για το μέλλον της ίδιας και των παιδιών της.

Εξασφαλίζοντας τις εθνικές αλυσίδες αξίας, έχουμε συνοχή και βάθος, ώστε να μπορούν να ενταχθούν με κερδοφόρο τρόπο στις διεθνείς αλυσίδες αξίας.

Μέσω αυτού του επιχειρηματικού οικοσυστήματος εξασφαλίζεται, στο τέλος, ότι υπάρχει  οικονομική πρόοδος και παραγωγή πλούτου.

Γιατί επαναλαμβάνω ότι στη χώρα μας το ζητούμενο είναι η παραγωγή πλούτου. Το ζητούμενο της δίκαιης ανάπτυξης έπεται. Προέχει η δημιουργία κατάλληλων συνθηκών ώστε να έλθει η ανάπτυξη.

Σας ευχαριστώ πολύ