Ομιλία του Προέδρου του ΣΕΒ, κ. Οδυσσέα Κυριακόπουλου, στο 2o Διεθνές Συνέδριο για την Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη:«To make Europe more competitive through CSR», Athenaum Intercontinental, 28 Φεβρουαρίου 2005

Κύριε Υπουργέ,

Κυρίες και κύριοι,

Είναι πλέον γεγονός ότι βρισκόμαστε μπροστά σε τεράστιες προκλήσεις όσον αφορά τη χώρα μας αλλά και την Ευρωπαϊκή Ένωση γενικότερα.

Τα επίσημα στοιχεία των διεθνών και των ευρωπαϊκών οργανισμών επιβεβαιώνουν αυτό που όλοι γνωρίζουμε :  ότι η ατζέντα της Λισσαβόνας δεν υλοποιείται όπως έχει συμφωνηθεί και ότι ειδικά η χώρα μας συγκαταλέγεται ανάμεσα στις χώρες με τη χαμηλότερη επίδοση στην ικανοποίηση των στόχων που τέθηκαν σε αυτήν.

Σύμφωνα και με την έκθεση Wim Kok, αν δεν επιταχύνουμε την υιοθέτηση των συμφωνηθέντων, δεν θα καταφέρουμε να καλύψουμε τη διαφορά ανταγωνιστικότητας που έχουμε σε σχέση με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες.

Είναι γεγονός ότι η χαμηλή κατάταξη στις περισσότερες εκθέσεις Διεθνούς Ανταγωνιστικότητας περιορίζει τις δυνατότητες προσέλκυσης περαιτέρω παραγωγικών επενδύσεων.

Η ανάγκη λοιπόν άμεσης και αποτελεσματικής εφαρμογής της στρατηγικής της Λισσαβόνας στην Ελλάδα είναι  περισσότερο επιτακτική σε σχέση με τα υπόλοιπα κράτη μέλη. Βασιζόμενοι ταυτόχρονα   σε μία οικονομία της γνώσης, ο ΣΕΒ θεωρεί ότι η επίσπευση της υλοποίησης της στρατηγικής αυτής αποτελεί ευκαιρία για τη χώρα μας, ώστε να προωθήσει την ουσιαστική σύγκλιση και να θέσει τις βάσεις για μία πορεία συνεχούς βελτίωσης των επιδόσεών της. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί:

• Αναπτύσσοντας ένα κατάλληλο πλαίσιο σταθεροποίησης των μακρο– οικονομικών πολιτικών και περιορίζοντας τα δημοσιονομικά ελλείμματα
• Επιτυγχάνοντας και συντηρώντας υψηλούς  ρυθμούς  ανάπτυξης
• Εκσυγχρονίζοντας το  κοινωνικό μοντέλο
• Επενδύοντας στις γνώσεις και δεξιότητες του ανθρώπινου δυναμικού
• Περιορίζοντας την ακαμψία της αγοράς εργασίας όπου εμποδίζει την ανταγωνιστικότητα των ελληνικών επιχειρήσεων

Η ενθάρρυνση λοιπόν της επιχειρηματικότητας οφείλει να γίνει ο ακρογωνιαίος λίθος της επίτευξης των στόχων αυτών και οι κοινωνικοί εταίροι και η δημόσια διοίκηση  καλούνται και δύνανται να συμβάλλουν στη δημιουργία του απαιτούμενου ευέλικτου και ανταγωνιστικού περιβάλλοντος.

Παράλληλα, το αίτημα για μεγαλύτερη υπευθυνότητα έναντι της κοινωνίας και της πολιτείας ωθεί τις επιχειρήσεις να επανεξετάσουν τις στάσεις και τις προσεγγίσεις τους και να προσαρμοστούν αλλά και να προετοιμαστούν για τις  νέες προκλήσεις και  ευκαιρίες. Στο σημείο αυτό οφείλω να σημειώσω ότι η τάση για μεγαλύτερη υπευθυνότητα δεν σημαίνει ότι το κέρδος για την επιχείρηση πρέπει να περιορισθεί. Απλώς η δημιουργία κέρδους επαναπροσδιορίζεται, μπαίνει σε καινούριες βάσεις υπό το πρίσμα νέων δεδομένων και των διεθνών λογιστικών προτύπων,  και σε καμία περίπτωση δεν χάνει την πρωτεύουσα σημασία για κάθε επιχειρηματική δραστηριότητα και επένδυση.

Οι νέες έννοιες της κοινωνικής ευθύνης των επιχειρήσεων, της ηθικής συμπεριφοράς τους, της εξυπηρέτησης του πελάτη, της κοινωνικής δικαιοσύνης, της επιχειρηματικής διοίκησης, των σύγχρονων εργασιακών σχέσεων, της ανάπτυξης της τοπικής κοινότητας και της διά βίου μάθησης αποτελούν όλες αντανάκλαση της ίδιας βασικής αρχής: υπευθυνότητα απέναντι σε όλους τους άμεσα ενδιαφερόμενους (stakeholders).

Διαβάστε εδώ το πλήρες κείμενο της ομιλίας